Tam Metin

1.2.6 Ünsüz İkizleşmesi
Yaygın bir eğilim göstermez, yabancı dilden geçme “ama” kelimesi incelerek
“emme” şeklinde ikiz ünsüz kullanılarak telaffuz edilir. Bunun dışında ses düşmesi ve
değişmesi nedeniyle bazı kelimelerin ünsüzlerinin ikizleştiği görülür:
güççük (14-140), yüssû (8-26), emme (46-51).
1.2.7 İkiz Ünsüzlerin Tekleşmesi
Dilimize Arapçadan geçen bazı kelimelerde ünsüzlerin tekleşerek telaffuz edildiği
görülmektedir:
eveli (26-98), muøkavala (5-95), hazetmem (5-335), musalādan (6-172), muhanete
(6-222), bilhasa (10-5), seyar (10-17), müşeref (19-33), økuvet (28-195), zarafa (35-33),
mahabeti (43-15).
1.2.8 Ünsüz Düşmesi
Bölgemiz ağzında kelime başında “h, v” ünsüzlerinin düştüğü görülmektedir:
ayvan (1-23), asarın (5-361), üsen (14-38), urarıøk (3-27), aøkaret (28-5).
Kelime içinde “ğ, h, k, l, n, r, t, y” ünsüzleri düşmektedir. Düşen ünsüzlerin
yanlarındaki ünlünün uzamasına neden olduğu görülmektedir. Bazen de bu uzama
gerçekleşmemektedir.
ğ
yāmır (6-73), yourt (14-105), deişdi (11-91), ertūrul (11-111), ēlence (14-154),
baırılar (26-8), yalıyan (26-38), doum (26-105), çînesin (32-12), dourmuş (34-41),
boazından (51-4), saırladan (51-44).
h
zemeriyeymiş (6-120), zemeri (6-120), şarapana (6-141), reyanınkı (8-8),
muaremnen (8-67), allayın (3-24), zāmatla (5-64), îtiyaç (5-340), taranası (8-109), heralde
(11-9), toumu (11-62), başiş (12-97), sobet (17-97), mamutlān (22-29), îtiyar (26-98), tarii
35