Tam Metin

Dönüşlülük zamiri “kendi”dir. Üçüncü teklik şahısta iyelik eki almaksızın zamirin
yalın hali ile kullanımı Anadolu Ağızlarındaki gibi yaygınlık gösteren bir yanlış olarak
karşımıza çıkmaktadır.
kullanılır.
İşaret zamirlerinden “o, onlar, onnar, onlā, onnā” dar ünlülü şekilleri ile de
İşaret zamirlerinin edatlara bağlanması, bölgemiz ağzında ilgi hali ile, yönelme hali
ile ve eksiz olarak bağlanmaktadır.
Bölge ağzında tespit edilen belirsizlik ve soru zamirleri yazı dilindeki şekilleri ve
ağızların genelinde bu şekillerin ses değişimlerine uğramış şekillerinden farklı değildir.
Vasıflandırma, işaret, sayı, soru ve belirsizlik sıfatlarında diğer ağızlarda görülen
ses değişimleri dışında yazı dillerindeki kullanımlar vardır.
Zarflar, bölgemiz içinde bulunduğu grup ağzıyla paralellik gösteren bir kullanım
alanına sahiptir.
Fiilden fiil yapma ekleri şekil ve fonsiyn açısından farklılık göstermez. İsimden fiil
yapan eklerden “+la, +le” sonu “n” ile biten isimlere gelirken ilerleyici benzeşme yoluyla
değişerek “+na, +ne” olarak kullanılır.
Zamir kökenli iyelik eklerinden birinci teklik şahısta “-ın”, ikinci şahıslarda ekin
“ŋ”li şekilleri de kullanılır. İyelik kökenli şahıs ekleri farklılık göstermez. Kip eklerinin de
yazı dilindeki şekilleri ile aynı zamanda “r” ünszünün düşmesi sonucu bazen ekin
ünlüsünün uzadığı bazen de uzamadan aynen kaldığı biçimleriyle, fonksiyon
değiştirmeksizin kullanıldığını görüyoruz.
Birinci teklik şahıs geniş zaman çekiminde bilerin ve bilirim şeklinde çift kullanım
vardır. Birinci çokluk şahıs geniş zaman çekiminde “kazarız” ile “ġazarıøk” bir arada
kullanılmaktadır. Ancak “-k,”-øk”lı kullanımlar sınırlıdır. Üçüncü çokluk şahıs eki için
gerileyici benzeşme yoluyla ekin “-llar” şekline de rastlanır. Bu şekil kural teşkil edecek
yoğunlukta değildir.
106