08.06.2013 Views

türkiye'de çocukların durumu raporu

türkiye'de çocukların durumu raporu

türkiye'de çocukların durumu raporu

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Değişim olasılıkları: 2008 yılında yapılan ve ülkedeki yasal düzenlemeleri Çocuk Haklarına<br />

dair Sözleşme’ye uyumluluk açısından kapsamlı bir değerlendirmeye tabi tutan bir çalışma 145<br />

bu bakımdan çok sayıda anayasal ve yasal değişiklik gerektiğini belirlemiştir. Bu<br />

değişiklikler, çocuklar için öngörülen korumanın kapsamının genişletilmesi, devletin<br />

yasaklamalarının ve görevlerinin daha net belirlenmesi, yaş sınırlarının Sözleşme ile uyumlu<br />

kılınması, boşlukların kapatılması ve çocuğun yararının ve <strong>çocukların</strong> kendi görüşlerinin<br />

dikkate alınması açısından gereklidir. Ne var ki, konuya ilişkin siyasal duyarlılık sınırlıdır ve<br />

somut öneriler geliştirilmemiştir. Anayasada veya yasalarda değişiklik yapılması gündeme<br />

geldikçe istenen değişikliklerin yapılması için fırsatlar doğabilir. Gerekli değişikliklerin çoğu,<br />

belki TBMM Başkanının belki de Meclis Çocuk Hakları İzleme Komitesinin girişimiyle farklı<br />

partilerin desteğini alabilir. Çocuk haklarının izlenmesi bağlamında aşağıda değinilecek olan<br />

TBMM Çocuk Hakları İzleme Komitesi ayrıca yeni yasaların çocuk hakları normlarına<br />

uygunluğu açısından incelenmesi rolünü üstlenebilir. Ne var ki söz konusu komite henüz bu<br />

işleve ve yetkiye sahip değildir.<br />

Çocuk haklarının izlenmesi<br />

İhtiyaçlar ve mekanizmalar: En iyi yasal düzenlemeler yapılmış bile olsa, çocuk haklarına<br />

yönelik ihlaller ve bununla ilgili konular dikkatten kaçabilir, tanımlanmayabilir veya<br />

çözümsüz kalabilir. Hükümetler, sağlık, eğitim veya koruma sistemlerindeki başarısızlıkların<br />

kamuoyunda yaygın bilinmesini tercih etmezler; bu arada çocuklar da oy kullanamadıkları<br />

gibi mahkemelere veya kamuoyuna da kolaylıkla başvuramazlar. Bu nedenlerle, yasamanın,<br />

yargının, hükümet dışı kuruluşların ve medyanın çocuk haklarının yaşama geçirilmesini<br />

izlemede ve boşluklara işaret etmede özel bir sorumluluğu vardır. Ayrıca, 60’ın üzerinde ülke<br />

– yarısı Avrupa’da – bu amaçla çocuk ombudsmanlıkları veya çocuk komiserlikleri<br />

oluşturmayı uygun bulmuştur. Bu kurumlar, eğer genel bir ombudsmanlık kurumu varsa,<br />

onun içinde veya ayrı olabilirler. Bunlar genellikle parlamentolar tarafından oluşturulur.<br />

Çocukların sesi olarak başarılı iş yapabilmeleri için bu kurumların bağımsız, yasal yetkilere<br />

sahip olmaları ve kendi yaşamlarında ve dünyalarında neler olup bittiğini en iyi bilecek kişiler<br />

olarak çocuklarla yakın temasta bulunmaları gerekir. Rolleri ve işlevleri ise: BM Çocuk<br />

Haklarına dair Sözleşme’nin eksiksiz olarak uygulanmasını sağlama; çocuklara daha fazla<br />

öncelik tanınması - ve daha olumlu tutumlar benimsenmesi – için çalışma; gerektiğinde<br />

yapılması gereken değişiklikleri aktif biçimde dile getirerek yasaları, politikaları ve<br />

uygulamaları etkileme; hükümetin çocuklara ilişkin çalışmalarını her düzeyde etkili biçimde<br />

eşgüdüme kavuşturma; çocuklara ayrılan kaynakların verimli kullanılmasını sağlama;<br />

<strong>çocukların</strong> dinlenilmesini ve <strong>çocukların</strong> görüşlerini yansıtacak kanallar bulunmasını sağlama;<br />

<strong>çocukların</strong> <strong>durumu</strong> ile ilgili yeterli verilerin yayınlanmasını sağlama; <strong>çocukların</strong> ve<br />

yetişkinlerin çocuk haklarına ilişkin bilinç ve duyarlılıklarını geliştirme gerekli soruşturmaları<br />

yapma, araştırmaları yapma veya yapılmasına önayak olma olarak sıralanabilir.<br />

Çocuk ombudsmanlığı tartışmaları: BM Çocuk Hakları Komitesi, Türkiye’de örneğin<br />

ombudsmanlık gibi çocuk haklarını izleyecek ve çocuklardan gelen şikâyetleri<br />

değerlendirerek gereğini yapacak bağımsız bir mekanizma olmayışına ilişkin kaygılarını dile<br />

getirmiştir. 146 Türkiye’de bir çocuk ombudsmanlığı oluşturma düşüncesinin gerekçeleri<br />

arasında uluslararası standartları yaşama geçirme gereği, AB katılım süreci, çocuk haklarının<br />

uygulanmasında ve izlenmesinde bugün görülen boşluklar, çocukları da etkileyen kimi ciddi<br />

konular, çocuk algısının halen oluşum halinde bulunması, siyasetin gerilimi ve sivil toplumun<br />

145 “Türkiye: BM Çocuk Haklarına dair Sözleşme ve Türkiye’deki Yasaların Analizi, 2008”.<br />

146 Çocuk Hakları Komitesinin Türkiye’nin sunduğu ilk rapor üzerindeki Sonuç Gözlemleri

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!