türkiye'de çocukların durumu raporu

güvenilir olmayan yöntemlere başvurduklarını belirtmiştir. 116 Bu sayılar, gençlerin sık sık
riskli cinsel davranışlar içine girebildiklerini göstermektedir. Gençlerin cinsel sağlık ve üreme
sağlığı ile ilgili bilgileri hayli sınırlıdır. 2007 Gençlerde Cinsel Sağlık Araştırmasına 117 göre,
15-24 yaşlarındaki gençlerin yüzde 39’u bebeklerin nerede ortaya çıktıkları bilmemektedir.
Genç kızların yüzde 40’ı da erkek üreme organları ile ilgili bir soruyu “bilmiyorum” diyerek
yanıtlamıştır. Yanıt verenlerin yalnızca yüzde 42’si bir kadının gebe kalabilmesi için belirli
bir dönemin gerektiğini bilmektedir; ancak bunların da ancak yüzde 27,4’ünün bilgileri
doğrudur. 15-24 yaş grubunda HIV/AİDS’le ilgili doğru bilgiye sahip olanların oranı
erkeklerde yüzde 11,2, kızlarda da yüzde 9,6’dır. Bu bilgi eksikliği de HIV/AİDS’li kişilere
yönelik ayrımcı davranışlara yol açabilir.
Gençlerin (15-24) cinsel ilişki yoluyla geçen hastalıklar konusundaki bilgilenme kaynakları
BM Çocuk Hakları Komitesi, Çocuk Haklarına dair Sözleşme’yi esas alarak şunu
belirtmektedir: “Taraf devletler, ergenlerin, cinsellik ve üremeyle ilgili bilgilere erişimini
sağlamalıdır.” 118 Gençlerin cinsel ilişki yoluyla geçen hastalıklar konusundaki bilgileriyle ve
bu bilgilerin kaynağıyla ilgili sayısal veriler, Türkiye’de tüm gençlerin sosyal ve fiziksel
anlamda sağlıklı gelişimi için ciddi bir cinsellik eğitimine ihtiyacı olduğunu göstermektedir.
Özellikle genç erkekler söz konusu olduğunda cinsel sağlık ve cinsel ilişki yoluyla geçen
hastalıklarla ilgili en yaygın bilgi kaynağı medya ve arkadaşlardır. Ancak, buralardan
sağlanan bilgilerin doğru olmama olasılığı da vardır. Cinsel ilişki yoluyla geçen hastalıklarda
anne ve babaya bilgi kaynağı olarak pek az atıfta bulunulması, cinselliğin aile içinde
rahatlıkla konuşulamadığına işaret etmektedir. Halen, cinsel sağlık ve üreme sağlığı ile ilgili
müfredat yetersizdir. Dahası, gerek müfredat gerekse Milli Eğitim Bakanlığı projeleri ve
girişimleri yalnızca üreme sisteminin özelliklerine odaklanmakta, dolayısıyla ergenlerin
ihtiyaçlarına yeterli derecede yanıt verememektedir. 119
Gençlerin hemen hepsi cinsel sağlık ve üreme sağlığı hizmetlerinin sağlanmasından yanadır.
Tercih ettikleri bilgilenme kaynağı sorulduğunda yanıt olarak doktorlara (yüzde 49,3) ve
116
Kültekin Ögel et al., İstanbul’da Gençler Arasında Cinsellik Araştırması Raporu, Yeniden Yayınları No: 16,
2005.
117
Nüfusbilim Derneği/UNDP: 2007 Türkiye Gençlik Cinsel ve Üreme Sağlığı Araştırması Özet Raporu, 2007.
118
UN Çocuk Hakları Komitesi: Genel Görüş 4, 2003, para. 28.
119
Hilal Özcebe, Okullarda Sağlık Hakkı, Eğitim Hakkı ve Eğitimde Haklar: Uluslararası İnsan Hakları
Belgeleri Işığında Ulusal Mevzuatın Değerlendirilmesi içinde (Işık Tüzün, ed.), 2009.