Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Uluslararası kuruluşlar<br />
Son güncellenme tarihi: 5 Nisan 2010<br />
BM ülke ekibi<br />
Türkiye’de BM: Türkiye’de dokuz BM kuruluşunun resmi temsilciliği vardır: FAO, ILO,<br />
UNDP, UNFPA, UNHCR, UNIC, UNICEF, UNIDO ve WFP. Ayrıca, IOM’nin bir ofisi ve<br />
UNODC ve WHO’nun irtibat ofisleri bulunmaktadır. 197 Birleşmiş Milletler’in Türkiye’deki<br />
varlığı, Yerleşik Koordinatör’ün (RC) başkanlık ettiği Yerleşik Koordinatörlük sistemi<br />
aracılığıyla koordine edilmektedir. Yerleşik Koordinatör aynı zamanda, BM Genel<br />
Sekreteri’nin kalkınma operasyonlarından sorumlu temsilcisidir. Bu sistem, ülke düzeyinde<br />
yürüttükleri operasyonların etkinlik ve verimliliğini artırmak amacıyla farklı BM kuruluşlarını<br />
Birleşmiş Milletler Ülke Ekibi (UNCT) bünyesinde bir araya getirmektedir. Çeşitli BM<br />
kuruluşlarının Türkiye ile yürüttükleri işbirliği programları, Birleşmiş Milletler Kalkınma<br />
Yardımı Çerçevesi’ne (UNDAF) uygun olacak şekilde hazırlanmaktadır. 2011-2015<br />
devresinden itibaren UNDAF’ın yerini Birleşmiş Milletler Kalkınma İşbirliği Stratejisi’nin<br />
(UNDCS) alması öngörülmektedir. UNDCS, hükümetin Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-<br />
2013) çerçevesinde dile getirdiği önceliklere daha yakın bir nitelik taşıyacaktır. Dolayısıyla,<br />
her bir kurumca yürütülen işbirliği programları bir yandan ayrı ayrı olarak müzakere edilir ve<br />
uygulanırken diğer yandan ortak hedefleri paylaşmaktadır. BM kuruluşlarının birçoğu ortak<br />
hizmet ve binaları paylaşmaktadır.<br />
Güney-Güney işbirliği<br />
Geçmişten bu yana, zengin kalkınmış ülkeler ve çok taraflı örgütler, kalkınmakta olan ülkelerin kalkınmayla ilgili<br />
güçlükleri aşabilmelerine yardımcı olmak için bu ülkelere finansal ve teknik yardım sağlamaktadırlar. 2000’li<br />
yıllarda yeni bir küresel eğilim olarak “Güney-Güney işbirliği” doğmuştur. Bu işbirliği kalkınmakta olan ülkelerin<br />
kendi deneyimlerini ve bilgilerini (know-how’larını) birbirleriyle paylaştıkları bir süreci anlatmaktadır. Özellikle<br />
orta gelirli ülkeler, kalkınmakta olan diğer ülkelerin kalkınma program ve projelerinin başarı kazanmasında kritik<br />
farklar yaratabilecek kayda değer bir pratik bilgi birikimi yaratmış olabilirler. Bununla birlikte, eğer bu<br />
deneyimin faydalı olması bekleniyorsa, yapılanlar iyi belgelenmeli ve ihtiyaç duyan yerlere ulaştırılmasını<br />
mümkün kılacak kanallar yaratılmalıdır. UNICEF, çocuk hakları ve çocuk esenliği alanında yürüttüğü programlar<br />
kapsamında güney-güney işbirliğinin kolaylaştırılmasına ilişkin pek çok iyi örneğe sahiptir. Bugün UNICEF, bu tür<br />
işlerin daha sistematik bir şekilde gerçekleştirilmesi, desteklenmesi ve belgelenmesi ve daha etkin bir eşgüdüm<br />
ve bilgi paylaşımının sağlanması için çaba harcamaktadır. UNICEF, 2009 ve 2010 yıllarında, <strong>çocukların</strong> korunması<br />
alanında Bangladeş, Pakistan ve Türkmenistan’dan Türkiye’ye yüksek düzeyli araştırma ziyaretleri organize<br />
etmiştir. Hem Türkiye’nin deneyimlerinin diğer kalkınmakta olan ülkelerle paylaşılması hem de onların<br />
deneyimlerinden Türkiye’nin yararlanması için gerekli olanakların araştırılması ve kullanılması, UNICEF’in bütün<br />
program, proje ve ortaklıklarına değer katacaktır.<br />
Tematik gruplar, ortak programlar ve projeler: Çeşitli BM kuruluşlarının öncelikleri ve<br />
faaliyet alanları arasındaki örtüşmeler, genellikle sorumluluklar arasında çizilen geleneksel<br />
sınırlarla önlenmektedir. Faaliyetler aynı zamanda tematik gruplar ve çalışma grupları<br />
aracılığıyla da koordine edilmekte ve bu sayede çeşitli BM kuruluşlarından gelen uzmanlar<br />
herkesi ilgilendiren konularda bilgi ve deneyim alışverişinde bulunabilmekte, ortak faaliyet<br />
alanlarındaki çabalarını koordine edebilmektedir. UNCT şemsiyesi altında faaliyet gösteren<br />
tematik gruplar kısa süre önce şu şekilde yeniden organize edilmişlerdir: gençlik, toplumsal<br />
cinsiyet ve sivil katılım; bölgesel kalkınma; çevre ve yönetişim, HIV/AIDS; ve bilgi yönetimi,<br />
iletişim ve savunuculuk. Bu gruplar öncekilere göre daha az sayıda olmakla birlikte daha<br />
geniş bir kapsama sahiptir ve özellikle politika tavsiyelerinin formüle edilmesi bağlamında<br />
197 www.un.org.tr
Change language