dıyarbakır zındanı

568
- Mah ke me ye ge len ler bü yük bir ku şat ma al tın da, üç kol dan bir
ku şat ma. Bi rin ci si; ni za mi ye ka pı sın da si vil, res mi po lis ler, ikin ci -
si; sa lon da gar diy na lar, su bay lar, üçün cüsü; mah ke me he ye ti. O
or tam, ai le ler de bü yük bir psi ko lo jik bas kı oluş tu ru yor du. Ay rı ca
mah ke me de na sıl dav ra na cak la rı sı kı ca tem bih le nir di. Fı sıl daş ma -
nın, işa ret leş me nin, se lam laş ma nın ya sak ol du ğu on la ra da söy le -
nir di. On lar da kı pır tı sız otur mak zo run da bı ra kı lır dı. Bu bas kı ve
de ne tim ağın da bir “boş luk” ol du ğun da mah ke me he ye ti dev re ye
gi rer di. Ku şat ma sa de ce din le yi ci le rin sa lon da ne ler ya pa bi le ce ği
üze ri ne de ğil di. Kim le rin din le yi ci ola bi le ce ği de on la rın iz ni ne
bağ lıy dı. Du ruş ma la ra soy is mi tu tan ya kın ak ra ba lar dı şın da kim -
se ge le mez di. Oy sa du ruş ma lar gö rü nür de her ke se açık ya pı lı yor -
du. Usül böy ley di, ama pra tik te ter siy di. Ak ra ba sı ol ma ya nın,
PKK’nin du ruş ma sın da ne işi var? Ge le nin so ruş tur ma gö re ce ği ni,
fiş le ne ce ği ni, ba şı na be la ala ca ğı nı bil me si ge re kir di.
- Tu tuk lu nun din le yi ci ler le il şi ki si ni kes me de baş ka ön lem ler
var mıy dı?
- Çift yönlü iş le yen şu ön lem den de söz ede lim: Tu tuk lu la rın
hem bir bir le ri ne, hem de din le yi ci le re bak ma la rı nı ön le mek için
sa nık kür sü sü ne gi der ken, dö ner ken ve ya ara da tu va le te çı ka rı lır -
ken, ye re ba kıp ba şı nı önü ne eğ me si zo run luy du. Bu ko nu da da
çok çar pı cı man za ra lar var. Her şe ye bo yun eğe nin, pa nik, kor ku
için de olan ba zı in san lar, du ruş ma da otur duk la rı yer den kal kıp
kür sü ye gi der ken, ya da tu va le te gö tü rü lür ken iki bük lüm olu yor -
du. Ba şı ön de, göz le ri yer de, bur nu nun ucu nu gö re me den yü rürdü.
Bir yer de, bir ko yu nu na sıl ke si me gö tü rü yor san ay nı po zis yon.
Tu tuk lu din le yi ci yi gör me sin, ba kış ma sın lar di ye tu va le te gi der ken
esas du ruş va zi ye tin de iki bük lüm yü rü yor, ba şı nı omuz la rı na gö -
mer ce si ne ye re eği yor. Yar gıç, böy le aşı rı ya ka çan gö rü nüm kar şı -
sın da is tis na da ol sa ba zen, “bi raz düz gün gö tü rün, bir ye re çar pa -
cak” di yor, ya rım ağız mü da ha le de bu lu nu yor du. Sa lon da ki gö rev -
li su bay la ra dö nüp, “bu ka dar da ol maz ki” der ce si ne ba kı yor du.
Ya ni yar gıç ra hat sız olu yor, ama ra hat sız lı ğı nın esas ne de ni; hu ku -
ki, vic da ni, in sa ni açı dan du yu lan bir ra hat sız lık de ğil. Din le yi ci le -