dıyarbakır zındanı

508
çe mi ze düş müş ler, bun la rı is te di ği miz gi bi tu ta rız, yar gı la rız, ge -
lin de kur ta rın…” ya da, “hal le ri ni gö rü yor su nuz! Ar tık kim se
bun lar dan faz la bir şey bek le me sin! Dev le tin elin den kim se kur tu -
la maz! İb ret alın” vb. me sa jı nı ve ri yor lar dı. Ya ni bü tün bu me saj -
la rın hep si nin bir ara da ve ril di ği bir gö rü nüm. Biz ne dü şü nü yor -
duk?.. Bu da ol duk ça kar ma şık bir duy gu… Ken di ül ke mi zin top -
rak la rın da, in sa nı mı zın, hal kı mı zın ara sın dan tut sak ola rak ge çi -
ril mek, on la rın kal dı rım lar dan, kah ve le rin önün den, bir trak tö rün
üs tün den, bir be le di ye oto bü sü nün için den, ev le ri nin pen ce re le -
rin den, he men ön le rin den özel ön lem ler le gö tü rü len biz le re bak tı -
ğı nı bil mek, o pen ce re siz ring le rin için de biz le rin gö tü rü lüp ge ti -
ril di ği mi zi bil me le ri, on la rı gö re me sek de yü rek le ri nin bi zim için
çarp tı ğı nı, kay gı lan dık la rı nı bil mek, his set mek, dü şün men çok
ağır ve hü zün len di ri ci bir duy gu. Di yar ba kır’ın or ta sın dan her
gün bir kon voy ge çi yor. Hal kı mız, on lar ca ara cın or ta sın da ku şa -
tıl mış ring ler de “gü zel bir ge le cek muş tu la yan” in san la rın ol du -
ğu nu bi li yor. Düş man için bu ge çiş ler güç gös te ri si ne dö nü şü yor,
hal kı mız ve biz ler için ise bu ruk duy gu la rın ve hü zün le rin ya şan -
dı ğı, ki nin ve düş man lı ğın pe kiş ti ği, göz yaş la rı nın içe ak tı ğı an lar
olu yor. Bu an lar da hal kı mız, bin ler ce göz, bin ler ce yü rek o ring le -
re sev giy le ba kı yor lar dı. Düş ma nın, ken di le ri ne dö nük nam lu la rı -
na öf ke ku san göz le ri ring le re ulaş tı ğın da sev gi sa ğan göz ler olu -
yor du. Bu çe li şik duy gu la rı hem on lar, hem de biz de fa lar ca ya şa -
dık… Ta bii işin bu duy gu sal ya nın dan öte, ba zı ya lın ger çek lik ler
var dır. Kürt in sa nı mah ke me le re, yar gı la ma ya, idam ce za sı na na -
sıl ba kar? Ay rı ca on la ra da de ği ne ce ğiz…
- Pe ki mah ke me si sür mek te olan ar ka daş la rın, mah ke me ye gi -
diş-ge liş le ri sü re cin de kar şı laş tık la rı da ha baş ka, bu ra da be lir til -
me si ge rek ti ği ne inan dı ğın, özel fi zi ki zor luk lar var mıy dı?
- Her şey de bir zor luk var dı. Tut sak lar ara ba la ra ge nel lik le zin ci -
re vu rul muş yir mi şer ki şi lik iki di zi şek lin de bin di ri li yor du. Ara ba -
nın için de otu ru la cak yer yok, ayak ta bek le ti li yo ruz. Ha va sız lık tan,
sı kı şık lık tan dü şüp ba yı lan lar öy le çok ki! Baş ka bir özel iş ken ce
yön te mi de ara ba iler ler ken ani den fre ne ba sıl ma sıy dı. Fren ya pı lın -