dıyarbakır zındanı

466
- San ki ida re her ke si de lirt mek için bi linç li bir po li ti ka uy gu lu yor?
- Du ru mu “san ki” sözcüğü kar şı la ya maz, ger çek buy du. İda re
in san la rı bi tir mek, de lirt mek is ti yor du. Ve po li ti ka la rı özel lik le
bel li tu tuk lu lar üze rin de et ki li olu yor du. Tut sa ğa kü für et me, te ca -
vü ze yel ten me, aşa ğı la ma, de ğer le ri ne sal dır ma do ğal ola rak si nir -
le ri tah rip edi yor, bi tip tü ken mek bil me yen bir he sap laş ma, iç ça -
tış ma baş lı yor du. Ko şul la ra du yu lan ta ham mül süz lük en üst nok ta -
la ra çı kı yor, in san lar da ge le cek te ona rıl ma sı ola nak sız ya ra lar açı -
yor du. Ve re me, sa ra has ta lı ğı na ya ka lan ma, ken di ni öl dür me ye
kal kış ma, ko nuş ma ye ti si ni yi tir me, ha fı za kay bı, dü şün ce ye ti sin -
de kö rel me sık rast la nan olay lar dı. Ar ka daş lar dan din le miş tik, ko -
ğuş ara ma la rın da ki lot in dir me ola yı da ya tıl dı ğın da de rin bir şok
et ki si ya rat mış. Bu olay ne de niy le ken di ni öl dür me yi dü şü nen in -
san lar ol muş. Müt hiş bir çö küntü ya şan mış. Si ya si ol ma yan tu tuk -
lu nun bi ri, gar di yan la rın; “hay di, Di yar ba kır kar pu zu çat la tın…”
de me si üze ri ne, “biz keb rak (pe ze venk) mı yız, her şe yi ya pı yo ruz,
ar tık ken dim den nef ret edi yo rum” de miş. Et ki le nim bü yük. Kü çük
dü şür me ola yı bi le tek ba şı na in san la rı vur ma ya ye ti yor, dep res -
yon la ra ne den ola bi li yor du. Yi ne ar ka daş lar dan din le miş tik… 22.
ko ğuş ta par ti zan ta raf ta rı Fah ri Çe lik ka ya isim li bi ri var. Bir gün
ha va lan dır ma da ko ğu şun tü mü nün iş ken ce den ge çi ril di ği bir an da,
gar di yan bü yük bir kin le Fah ri’ye; “so yun lan, sa na jop so ka ca -
ğım!” di yor. Fah ri bek len me dik bir tep ki gös te re rek gar di ya nın
üze ri ne yü rü yor, epey bir sü re ha va lan dır ma da ko va la ma ca sü rü -
yor. Di ğer tut sak lar tep ki gös te rip ka fa la rı nı du var la ra vu ru yor, ba -
ğı rı yor. Or ta lık ana ba ba gü nü ne dö nü yor. Gar di yan, so nun da Fah -
ri’ye jop sok mak tan vaz geç mek zo run da ka lı yor. Ve ko ğu şu içe ri
alı yor lar. Ama Fah ri’yi ayı rıp ka pı ar ka sın da iş ken ce ya pı yor lar.
İş te bu iş ken ce sı ra sın da Fah ri ko nuş ma ye ti si ni yi ti ri yor. As ker ler
ko nuş ma dı ğı na inan mı yor lar. “Nu ma ra ya pı yor bu” di ye rek di li ni
çı ka rıp bü kü yor lar. Son ra da ya rı ölü hal de ge ti rip ko ğu şun or ta sı -
na atı yor lar. Fah ri bir aya ya kın ko nu şa mı yor. Bir gün, çok sev di ği
ar ka da şı Mah mut Öz deş ona he ye can lı ve şok et ki si ya ra tan bir
olay an la tır ken ko nuş ma ye te ne ği ni ye ni den ka za nı yor, ama es ki