dıyarbakır zındanı

457
de. Maz gal ka pa ğı açıl dı ğın da gül me si ni anın da dur du ra bi le cek bir
du rum da da ola maz dı. Ger çi o da çok il ginç tir; tu tuk lu gü ler ken
bir den maz ga lın ka pa ğı açı lır, o yü zün de ki gü lüş do nar. Na sıl do -
nar, bir den na sıl cid di le şir, hay ret eder sin! Ya ka lan dı ğın da “gül -
dün-gül me dim” tar tış ma sı baş lar dı ar tık. Bu tar tış ma sı ra sın da da
bir çok ko mik lik ya şa nır dı. Yal nız gül me ko nu sun da de ğil, her şey -
de bu böy le… Ök sür me nin bi le ya sak lan dı ğı nı an lat mış tık. Bun la -
rın hep si ken di ba şı na ge li şen ba sit olay lar, key fi yet de de ğil. Ba -
şın dan be ri an lat ma ya ça lış tı ğı mız iş ken ce sis te ma ti ği ni, o dö nen
çar kı bü tün le yen par ça lar…
- An lat mış tın “ha ber leş me olu yor” ba ha ne siy le ök sür me de ya -
sak lan mış tı… Na sıl bir ha ber leş me ara cı ola bi lir ki? Do ğal bir in -
san ha li ol du ğu için çok sık rast la nı la cak bir du rum, kim bi lir ne
çok tu haf lık la ra ne den ol muş tur? Bi raz da ha sö zet mek is ter mi sin?
- “Alt kat tan üst ka ta ök sür mey le şif re li ha ber le şi yor su nuz!” di -
ye ya sak lan dı. Ko nuş mak ya sak ya, bu de fa da ök sür me ye ka fa yı
tak tı lar. Gırt la ğı mız dan çı kan her se sin on la ra gö re bir an la mı
var!.. Ge nel de in san ha li dir, bir şey ya sak lan dı ğı za man ona kar şı
bi linç li, ya da bi linç siz bir yö nel me baş lar. Ya da her han gi bir dav -
ra nı şı do ğal ol mak tan çı kart tı ğın da o dav ra nış bi çi mi do ğal ol ma -
yan ha liy le iki de bir ge lir di ki lir kar şı na. Ök sü rük işi de öy le ol du.
Ve rem li ler çok, kış ta yız, so ğuk alan lar var. Ba kı yor sun alt kat tan
bi ri ök sürdü, do mi no taş la rı nın bir bi ri pe şi sı ra yı kıl ma sı gi bi zin -
cir le me bir ök sü rük baş lı yor. Bi rin ci kat tan, ikin ci, üçüncü, dör -
düncü ka tı do la nıp du ru yor. Ök sü rük ses le ri san ki de li-do lu bir ko -
nuk gi bi ora dan ora ya sıç rı yor. İşin özünü so rar san, as lın da bi le rek
ya pı lan bir şey de ğil. Da ha çok ken di li ğin den bir du rum. Bi ri si ök -
sürdüğü za man ök sü rük fır tı na sı kap lı yor or ta lı ğı. Bu du rum, gar -
di yan la rı da ha da “uyuz edi yor”, kuş ku lan dı rı yor. Çi le den çı kı yor -
lar. Hem ha ber leş me sa nı yor, hem de “bun lar inat ol sun di ye ök -
sü rü yor” di ye dü şü nü yor lar. Son ra da ök sürdüğü, do la yı sıy la ya -
sa ğı ih lal et ti ği için ar ka daş la rı ce za lan dı rı yor lar. Bu ko nu da da sa -
yı sız ko mik lik ve in san lık dı şı du rum lar var. Ök sü ren çok ol du ğu
için, as ke rin her ök sü re ni be lir le me si, o kat tan o ka ta ko şup te ker