dıyarbakır zındanı

453
ma dın? Hem bir de ayak ayak üs tü ne at mış sın!” de di. O da is ti ra -
hat sa a ti ol du ğu nu, bu yüz den otur du ğu nu söy le di. Ama gar di ya nın
ama cı iş ken ce et mek ti. Ke mal’i fa la ka ya çek ti… Ayak ta ban la rı nı
pat la tın ca ya ka dar vur du. Ola yın üze ri miz de ya rat tı ğı müt hiş bir
ağır lık var. Ke mal bi zim için çok önem li, çok de ğer li bir in san. “Bu
ka dar da ol maz” di ye is yan edi yo ruz. Bir de bi zim için Ke mal kı rı -
la cak, do ku nu la cak bi ri de ğil. Olum suz tek bir söz cük, söz söy le -
me ye kı ya ma dı ğı mız, Kür dis tan’da si lah lı kuv vet le ri mi ze ko mu -
tan lık ede cek dü zey de ön der, de ğer li bi ri… Ama bu şe kil de ağır bir
du ru mu ilik le ri miz de his set me mi ze rağ men, o ağır ha va yı da ğıt mak
için Ke mal ve di ğer ar ka daş lar la baş la dık ko nuş ma ya, gül me ye, şa -
ka yap ma ya. Ke mal, 4. ka tın baş ta ra fın da bu lu nan Ce la let tin’e ses -
le ne rek şa ka yol lu, “ya hu Ce lal, gar di ya nın gel di ği ni gör dü ğün de
sen bir dik kat çek se ne!..” di ye ta kı lır dı. Maz lum da el le ri ne so pay la
vu rul du ğun da da ha çok mo rar dı ğın dan ya kı nır dı. Ön ce le ri ge nel lik -
le jop kul la nı lı yor du, ka las lar dev re ye so kul duk tan son ra, “şu jo -
pun al la hı var mış, kıy me ti ni bil mi yor mu şuz” di ye es pri ya par dı…
Bir de Ka ra su’ya da yak atıl ma ola yı var. Bir soy gun ya pıl mış, Ka -
ra su mah ke me de ola yı üst len miş ve na sıl, ne za man yap tık la rı nı
açık la mış. Gar di yan mah ke me son ra sı gel di, Ka ra su’ya, “sen o ka -
dar soy gun yap tın. Ban ka mu te met soy dun, bu ka dar pa ra yı ne ya -
pa cak sın?” de di. San ki mah ke me baş ka nı da, ce za ke se cek! Ar ka -
daş da o soy gu nu ne den yap tı ğı nı an latt tı. Bu nun üze ri ne gar di yan,
“yat fa la ka ya” de di. İnat laş ma böy le ce baş la dı ve fa la ka çek me
ola yın dan çık tı. Ayak ta ban la rı na vu ru lur ken, Ka ra su ba ğır mı yor,
ses çı kar mı yor du. Vur duk ça vur du, yo ru la na ka dar vur du, “se ni ba -
ğır ta ca ğım” de di, ama ne yap tıy sa Ka ra su ba ğır ma dı, onun ken di -
sin den bek le di ği dav ra nı şa gir me di. Bu da gar di ya nın ha va sı nın
söndüğü, tu tuk lu kar şı sın da di ze gel di ği an la mın day dı… Ay rı ca di -
ğer gar di yan lar ara sın da “fa lan ca gar di yan, fa lan ca tu tuk lu yu iş -
ken ce de ba ğır ta ma dı” laf la rı olur, zo ru na gi der da ha bir aşa ğı lık
komp lek si ne ka pı lır dı. Bu duy gu lar la ol sa ge rek ki, ora da hep si
ken di le ri ni çok güçlü, her ke se ve her şe ye hük me den ler ola rak gö -
rür ler di. Ka ra su’nun is te di ği gi bi dav ran ma ma sı, önün de di ze gel -