dıyarbakır zındanı

310
de ğil di, par ça la yıp za rar ver mek ti. Beş da ki ka da ara ma yı bi tir di ler,
çe kip git tik le rin de or ta da giy si de ğil, ça put yı ğı nı kal mış tı.
- Di ye lim ki ara ma lar da ida re nin ya ka la dı ğı her han gi bir nes ne
bu lun du, tep ki le ri ne olu yor du, han gi uy gu la ma lar la yüz yü ze ka lı -
yor du nuz?
- Eğer ki şi nin ken di özel eş ya la rı nın ara sın dan çık mış sa o ki şi ak -
la ge le bi le cek her ce zay la yüz yü ze bı ra kı lır, da yak atı lır, ye mek ver -
me me ce za sı na vb. çar pı tı lır dı. Ba zen ko ğuş ta top lu da yak atı lı yor -
du. “Ni ye bu nu gör me di niz, en gel ol ma dı nız, ida re ye bil dir me di -
niz?” di ye rek, ve ya baş ka ge rek çe ler le her kes pa yı na dü şe ni alır dı.
Ki şi ye ait ol ma yan, or ta lık yer de bu lu nan sa hip siz bir nes ney se, o
du rum da ko ğu şa da ha faz la sal dı rı lır, aman sız bir te rör es ti ri lir di.
Bun da da amaç kim se nin ya sak la nan bir şe yi ya nın da bu lun dur ma -
ma sı nı, in san la rın bir bi ri ni ele ver me si ni sağ la mak, is pi yon cu laş tır -
mak ve böy le bir or ta mı ya rat mak tı. Bir gün, 35’te 1. kat, 10. hüc re -
de be ton la bo ru ara sın da bir tor na vi da par ça sı bul du lar. Es ki den ko -
nul muş ve iyi ce de ri ne git miş, el le çı kar mak müm kün de ğil di. Şiş
sok tu lar, de mir se si ni alın ca o bö lümü ol du ğu gi bi yık tı lar ve tor na -
vi da par ça sı nı “ele ge çir di ler.” O hüc re de bu lu nan dört ar ka da şı sa -
lo na çı kar dı lar. Ve “ki min bu” di ye sor du lar. On lar da ken di le re ait
ol ma dı ğı nı, bu lun duk la rı hüc re nin da ha ön ce le ri de baş ka la rı ta ra -
fın dan kul la nıl dı ğı nı söy le di ler. Gar di yan lar gi dip dam di re ği gi bi
ka lın ve uzun bir ka las ge tir di ler. O ka las la ar ka daş la rın ayak ta ban -
la rı na vur du lar. Her dar be de der top olu yor lar dı. Kal dı rıp, sırt la rı na
bi ne rek yü rüt mek is te di ler. Ar ka daş lar kü tük gi bi şiş miş ayak ta ban -
la rı na ba sa mı yor, du var la ra tu tu na rak to pal la yıp an cak bir iki adım
ata bi li yor lar dı. Bü yük bir acı için dey di ler. Sa kat ol may la yüz yü ze
kal mış lar dı. Yi ne 1982 yı lı nın baş la rıy dı. Ay dın ve Ze ki Yıl maz’ın
kal dı ğı hüc re de es ki den kal ma bir zin cir par ça sı bul du lar. Ar ka daş -
la rın zin cir den ha be ri yok. Gel de on la ra laf an lat. On la ra da ağır iş -
ken ce ya pıl dı. Kı sa ca sı bir şey ler ya ka lan dı ğın da çok aman sız dav -
ra nı yor lar dı. 35’te hüc re ler ara sı ha ber leş me yi ip le sağ la dı ğı mı zı
söy le miş tim. İda re bu nun far kı na var dı ğın da di kiş ip li ği ni bi le ya -
sak la dı. Eğer ara ma sı ra sın da ka za ra bi ri sin den ip lik çı kar sa, emir le -