dıyarbakır zındanı

260
- Türk ba sı nı nın, özel lik le bir ke si mi nin, halk la rı mı zın cel la dı fa -
şist cun ta ya na sıl hiz met et ti ği ni Di yar ba kır As ke ri Ce za e vi’nde ki
iş ken ce ve vah şi uy gu la ma la rı, hun har ca tu tum la rı na sıl “in san la rı
top lu ma ka zan dır ma, dev le te, mil le te ka zan dır ma” ola rak gös ter me -
ye ça lış tı ğı nı ve as lın da in san lık tan çı kar ma, dü şür me, yok et me yi
na sıl ters yüz edip sun duk la rı nı, ka mu o yu nu al dat tık la rı nı ver di ği niz
ör nek çar pı cı bi çim de içe ri yor ve bu iş le re Di yar ba kır’da çok ta nık
olun du. Bi ze gö re on lar, yap tık la rıy la, ka mu o yu nu al dat ma la rıy la,
iş ken ce yi uy gu la yan lar dan da ha bü yük bir suç iş le miş ler dir, işin
doğ ru su bu dur. Sö zünü et ti ğin ki şi Ya vuz Do nat de ğil, tes cil li MİT
aja nı Tu gay Gö zü tok’tur. Bu iş le ri mes lek edin miş tir. Di yar ba kır’la
il gi li sık ça yaz dı. Sö zünü et ti ğin olay, bir de fa da ih ti yar lar ko ğu şun -
da ol muş. Sa de ce bir grup in san otur tul muş, bağ daş ku ra rak otu ran
in san la ra bi rer bi rer ta bak ve ril miş, ama ko ğu şun bü yük bir ke si min -
de ar ka ta raf ta aç kar nı na ayak ta bek li yor. Ve böy le ce tu tuk lu la ra
“dü zen li ve bol ye mek” ve ril di ği res me dil miş. Ye mek ten son ra da
ha va lan dır ma da marş lar söy le til miş. Tu tuk lu la rın ayak la rı nı ka rın
boş lu ğu na çe ke rek yü rür ken ve var güç le riy le ba ğı ra rak marş söy -
ler ken fo toğ raf la rı çe kil miş. “Bun la rın es ki ha in, ni fak to hum la rı ta -
şı yan dü şün ce le rindn na sıl arın dı rıl dı ğı nı, Meh met çik, Türk as ke ri
ta ra fın dan Ata türkçü ya pı la rak top lu ma ye ni den na sıl ka zan dı rıl dı -
ğı nı” gös ter me ye ça lış mış lar! Ya zı di zi si bu te mel de ha zır la nıp ya -
yım lan mış. İş ken ce ve vah şet top lu ma iş te böy le ters yüz edi le rek
su nul du ve bu suç de fa lar ca iş len di. Bu çe kim işiy le il gi li bir olay
da ha an la ta yım. Bir ko ğuş ta da çe kim ler sı ra sın da ida re tut sak la ra
pa ra la rıy la kan tin den re çel, yağ vb. yi ye cek mad de le ri al dır mış, ta -
bak la ra koy muş lar, ko ğu şun bü yük ke si mi çe kim de gö rün me ye cek
şe kil de ar ka ta ra fa alın mış. Bir grup tu tuk lu da fi gü ran ola rak se çil -
miş ve ken di pa ra la rıy la al dık la rı ta bak lar da ki yi ye cek le ri ye me le ri
is ten miş. Ve çe kim baş la mış. Çe kim le bir lik te “ye me ye baş la!” ko -
mu tu ve ri lin ce tu tuk lu lar aç ol duk la rı için –ce za e vin de ba şın dan be ri
aç lık ola yı hep kul la nıl dı ğın dan müt hiş bir aç lık var– ön le rin de ki
ye me ğe sal dı rıp, si lip sü pü rü yor lar. Man za ra deh şet ve ri ci ta bii –as -
lın da Di yar ba kır ger çe ği nin bir yönü bir kaç film ka re siy le de ol sa