dıyarbakır zındanı

226
ğa dü şü yor du. He men hep si nin se çi le rek ge ti ril di ği, iş ken ce yap -
ma ya eği lim li ol du ğu nu söy le miş tik. İş ken ce nin ve vah şe tin ha yal
güç le ri ni aşan bo yu tu on la rı şa şır tı yor du. Ama gün ler geç tik çe in sa -
ni özel lik le rin den ağır ağır sıy rı lı yor lar dı. Yir mi dört sa at iş le yen o
müt hiş iş ken ce çar kı nın nes ne si ha li ne gel dik le rin de ar tık on lar bi -
rer ro bot tu. O ağır uy gu la ma la rı iş ken ce des te ğin de yü rü ten as ker -
ler den bi ri ge lip 35’te ki kat mer di ven le ri ne otur du ğun da ön ce de rin
bir so luk alı yor, son ra tut sak la ra ki ni ni kus ma ya baş lı yor du. Kü für
ede rek “ulan siz biz den ra hat sı nız” di yor du. Ya ni zu lüm çar kı nın
için de hay van gi bi ça lış tı rıl ma sı kar şı sın da kin le ni yor, ama ki ni ni
ken di si ni ça lış tı ran la ra ku sa mı yor du. On la ra kar şı ça re siz di. Ki ni ni
bo şal ta bi le ce ği bir yer var dı, bi ze yö ne li yor du. Esat’ın da is te di ği,
amaç la dı ğı buy du. Eğer ama cı na hiz met et me yen ve ya onu ak sa tan
bir as ker var sa onu biz den da ha be ter ha le ge ti rir di. Çünkü biz ona
kar şı di re ne bi lir dik, onu de şif re ede bi lir dik. Ama as ke rin böy le bir
du ru mu da yok tu. Ona ya pı lan iş ken ce ler den ötürü kim he sap so ra -
cak tı? Hiç kim se. Ni te kim bu nu çok ça yap tı lar. Ve as ker is te dik le ri
ni te lik le re sa hip de ğil se, en ba si tin den tek me le yip ce za e vi nin, zu -
lüm çar kı nın dı şı na atı lır dı… As ker bi ze ya pı lan la rı gö rü yor, ya şı -
yor du. Ne bir sı nır ta nır lık var dı, ne de bu ya pı lan lar dan he sap sor -
ma. Esat’ın ko lor du ca bü yük yet ki ler le do na tıl dı ğı or ta day dı. Her
is te di ği ni ya pa bi li yor du. Bu nu bi lip gör dük le ri için de çar kın dı şın -
da ol ma yı is te yen ler çık sa bi le gö ze ala mı yor lar dı. Za man la ço ğun -
lu ğu çar ka adep te olu yor, gi de rek bu nu iş, gö rev bel le me, sin dir me
ola yı ya şa nı yor du. Sis tem öy le si ne et ki li ve de ne tim li ku rul muş tu
ki, er ler Esat’ın, ida re nin emir ve ta li mat la rı dı şın da hiç bir şey ya -
pa maz lar dı, ne fes alış la rı bi le de net le nir di. Ama er iş ken ce yap -
mak ta ser best ti. Ama ca hiz met te me lin de tut sa ğa her türlü iş ken ce yi
ra hat lık la ya pa bi lir di. Ay rı ca oluş tu ru lan bu güçlü de ne tim me ka -
niz ma sı na rağ men Esat Ok tay yi ne de er le ri ne gü ven mez di. On la rı
bir bi ri ne de net let ti re cek özel ted bir ler ge liş ti rir di. Ör ne ğin, so rum lu
ko ğuş gar di ya nı dı şın da baş ka ko ğuş la rın gar di yan la rı o ko ğu şa gi -
re mez di. Tu tuk lu lar dan bir şey alıp ver mez di. Ter si bir du rum da o
er için çok zor gün ler baş lı yor de mek ti…