dıyarbakır zındanı

177
çe şit li ce za ev le rin de çe şit li bo yut lar da gö rü len, ta nık olu nan bir du -
rum ve o de ğer yı kı mı nın bir so nu cun da “iş te bu adam da be nim gi -
bi so pa yi yor, el açı yor!.. Ha ni bu nun ön der lik vas fı? Ha ni bi zi bu
zor du rum lar dan kur ta ra cak adam? Oy sa ön der le ri miz en zor ko -
şul la rın in san la rı dır, di yor duk…” yol lu yak la şım lar la bir gü ven siz -
lik or ta mı na ne den ola bi li yor… Bu an lam da sor muş tum…
- O de di ğin tü re uy gun ba zı tip lar var, ama biz de ön der ar ka daş -
la rın ki şi lik le ri o ka dar güç lü, o ka dar be lir gin dir ki, kit le miz üze -
rin de mu az zam et kin li ği ve say gın lı ğı ze de le ye me di. Ye nil gi den
son ra ki sü reç te de, ku ral la ra uyul ma sı na rağ men, ön der le ri mi zin
par ti yi en iyi bi çim de şa hıs la rın da tem sil ede bil me ça ba sı, mah ke -
me le ri ve sa vun ma la rı yön len dir me, en açık, en olum lu tav rı gös -
te re bil me, düş man la olan zo run lu iliş ki ler de, ko nuş ma la rın da say -
gın ki şi lik le ri ni öne çı kar ma, de ğer le re ters düş me yi ke sin lik le
red det me, tüm bu ko nu lar da ör nek ol ma la rı ya şa nı yor du… Kit le -
miz de is tis na olan, tam an la mıy la düş kün leş miş tip ler dı şın da, ön -
der le ri mi zin bu du ru mu na se vin me, de ğer le rin eroz yo na uğ ra ma sı
ye ri ne bir yer de yü rek le ri nin kan ağ la ma sı, iç le ri nin dağ lan ma sı
du ru mu ya şa nı yor du. Ki sı ra dan, ka çak çı lık tan ve ba sit ne den ler -
den içe ri düş müş, dı şar da bi zim le sa de ce bir mer ha ba sı olan in san -
la rın ön der ar ka daş la rı mı zı mah ke me ler de o hal ler de gö rün ce,
“ağ lı yor duk, içi miz kan ağ lı yor du” de me le ri var dır.
- Za ten bu bir hü zün du ru mu ol sa ge rek…
- El bet te, ge nel de acı ve ren bir du rum… Fa kat her ar ka da şı mız,
kit le miz den olan her ki şi bu acı yı da ha çok ön der ar ka daş la rın ma -
ruz kal dı ğı bas kı ve iş ken ce ler de ya şı yor lar dı. Çün kü ön der le ri miz,
par ti mi zi, öz gür ge le ce ği mi zi en iyi tem sil eden, en iyi ko nuş tu ran
in san lar dı… Do la yı sıy la on la ra ya pı lan her ha ka ret, her al çal tı cı
dav ra nış, on la rın şah sın da tüm par ti ve halk de ğer le ri mi ze ya pı lı -
yor. Ve böy le bi li ni yor böy le kav ra nı yor du. Öy ley di de; bü tün in -
san la rı mız bu na ina nı yor du. Bu ne den le kit le mi zin ön der le ri mi ze
olan bağ lı lık la rı, sev gi le ri ve say gı la rı müt hiş ti. “Biz o ko şul lar da
ku ral la ra uy ma yı, ye nil me yi, tes lim ol ma yı ru hen, dü şün ce ola rak
hiç sin di re me dik” de dik… Şöy le bir ör nek ve re yim: Ye nil gi miz den