dıyarbakır zındanı

117
san’da baş la dı. Du ruş ma lar baş la ma dan bir kaç gün ön ce ge ti rip id -
di a na me da ğıt tı lar. Di re niş te ki kad ro lar ola rak da va nın bel ke mi ği -
ni oluş tu ru yor duk. En faz la suç la ma ya biz ler he def tik ve da va nın
ağır lık lı yü kü sır tı mız day dı. O vah şet or ta mın da her şey ya sak ve
her şey biz le re kar şı kul la nı lı yor du. Ne ka ğıt, ne ka lem var. Sa vun -
ma ha zır la ma nın ko şul la rı da ke sin lik le yok tu. Du ruş ma ya çı ka cak
yüz ler ce in sa nız, ama sa de ce üç-dört id di a na me ve ril di. Ya ni sı ra -
ya ko ya rak oku mak is te sek an cak bir göz ata bi li riz. Kim ney le
suç la nı yor doğ ru dü rüst öğ re ne mi yor. (Ki top lu da va ol du ğu için
olay lar içi çe ve zin cir le me, hep si bir bi ri ne bağ lı, Tür ki ye ve Kür -
dis tan’da po lis ifa de le ri nin han gi ko şul lar al tın da ve na sıl alın dı ğı
da bi li ni yor. Her şey arap sa çı na dön müş.)
- Oy sa her sa nı ğa bir id di a na me ve ril me si ge re ki yor du…
- Öy le. Ya zı lı sa vun ma yap ma nın za ten ola na ğı yok, ay rı ca
mah ke me ye ya zı lı bir şey gö tür me ye ke sin lik le izin ver mi yor lar.
Bu ko şul lar da mah ke me ye çı ka rıl dık. İlk gün ler de ar ka daş lar mah -
ke me de iş ken ce ve bas kı la rı di le ge ti rip bu uy gu la ma la rı pro tes to
te me lin de kim lik bil di ri min de bu lun ma ya cak la rı nı açık la dı lar. Ay -
rı ca bas kı ve vah şe ti dur dur ma, püs kürt me te me lin de baş la dı ğı mız
ölüm oru cu nu du yur du lar. Böy le ce ey le mi miz mah ke me ka na lıy la
dı şa rı ya da ta şı rıl mış ol du. Ko nuş ma la rın da ce za e vin de ki bas kı la -
rın dur du rul ma sı nı ve sa vun ma yap ma ko şul la rı nın ya ra tıl ma sı nı
özel lik le di le ge ti ri yor lar dı. Ama ce za e vin de sü rüp gi den vah şe tin
an la tıl ma sı kar şı sın da mah ke me nin ser gi le di ği ta vır çok il ginç:
“Bi zi il gi len dir mez, bu ida ri bir so run dur ve çö zü mü ko lor du ya
bağ lı dır, biz ka rış ma yız…” di yor lar dı. Ve gi de rek ar ka daş la rın bu
so run la rı sık sık tek rar la ma sı kar şı sın da; “siz de ku ral la ra uyun!”
de me ye baş lı yor lar. İşin ba şın da “bu iş bi zi il gi len dir mez, ida ri so -
run dur, ko lor du yu il gi len di rir” di yen mah ke me he ye ti, vah şe ti uy -
gu la yan la rın biz den is te dik le ri ve amaç la dık la rıy la ay nı nok ta da
bu luş muş olu yor du. Bu tu tum la rın da çar pı cı bir çe liş ki var gi bi
gö rün se de, özün de hiç bir çe liş ki yok tu. Fa şist ku rum ve man tı ğın
üze ri ne gi dil di ğin de, üze rin de ki per de bi raz ara lan dı ğın da ger çe li -
ğin vah şi ve çir kin yü zü açı ğa çı kı yor du. “Bi zi il gi len dir mez, ka -