OsmanliTurkcesiSozlugu

desâis (A.) [ﺲﺋﺎﺱد] hileler, oyunlar.
desîse (A.) [ﻪﺴﻴﺱد] hile, oyun.
desîsekâr (A.-F.) [رﺎﮐ ﻪﺴﻴﺱد] hileci, düzenbaz.
dessâs (A.) [سﺎﺱد] hileci, düzenbaz.
dest (F.) [ﺖﺱد] el.
destân (F.) [نﺎﺘﺱد] 1.hikaye. 2.destan. 3.masal.
destâr (F.) [رﺎﺘﺱد] sarık.
destâvîz (F.) [ﺰیوﺎﺘﺱد] küçük hediye.
destbedest (F.) [ﺖﺱﺪﺑ ﺖﺱد] elden ele.
destbûs (F.) [سﻮﺑ ﺖﺱد] el öpen.
destbûsî (F.) [ﯽﺱﻮﺑ ﺖﺱد] el öpme.
deste (F.) [ﻪﺘﺱد] 1.grup. 2.demet. 3.kulp.
destere (F.) [ﻩﺮﺘﺱد] testere, bıçkı.
destgâh (F.) [ﻩﺎﮕﺘﺱد] 1.tezgah. 2.atölye. 3.halı dokuma tezgahı.
destgîr (F.) [ﺮﻴﮕﺘﺱد] elden tutan, yardım eden.
destî (F.) [ﯽﺘﺱد] testi.
destkâr (F.) [رﺎﮑﺘﺱد] il işi.
destmâl (F.) [لﺎﻤﺘﺱد] 1.mendil. 2.el bezi.
destmüzd (F.) [دﺰﻡ ﺖﺱد] 1.ücret, el emeği. 2.bahşiş.
destres (F.) [سﺮﺘﺱد] ulaşma, elde etmek.
destres olmak ulaşmak, elde etmek.
destres olunmak ulaşılmak.
destûr (F.) [رﻮﺘﺱد] 1.izin. 2.zerdüşt rahibi. 3.uzak dur. 4.izin ver.
97