OsmanliTurkcesiSozlugu

dâmenbûs (F.) [سﻮﺑ ﻦﻡاد] etek öpen.
dâmene (F.) [ﻪﻨﻡاد] yamaç, dağ eteği.
dâmengîr (F.) [ﺮﻴﮔ ﻦﻡاد] 1.davacı, şikayetçi. 2.eteğe sarılan.
dâmgâh (F.) [ﻩﺎﮕﻡاد] tuzak kurulmuş yer.
dân (F.) [ناد] bilen.
dân (F.) [ناد] kap.
dânâ (F.) [ﺎﻥاد] bilgili, iyi bilen.
dâne (F.) [ﻪﻥاد] 1.tohum. 2.yem. 3.tane.
dânende (F.) [ﻩﺪﻨﻥاد] bilen.
dâng (F.) [ﮓﻥاد] altıdabirlik dirhem.
dâniş (F.) [ﺶﻥاد] 1.bilgi. 2.bilim.
dânişâmûz (F.) [زﻮﻡﺁ ﺶﻥاد] öğrenci.
dânişgâh (F.) [ﻩﺎﮕﺸﻥاد] üniversite.
dânişmend (F.) [ﺪﻨﻤﺸﻥاد] 1.bilgin, alim. 2.stajiyer kadı.
dânişver (A.) [رﻮﺸﻥاد] bilgin.
dâr (A.) [راد] 1.yurt. 2.ev.
dâr (F.) [راد] dar ağacı.
dâr (F.) [راد] sahip olan, bulunduran, tutan.
dâr -ı bekâ [ ﺎﻘﺑ راد ] ahiret.
dâr -ı fenâ [ ﺎﻨﻓ راد ] dünya.
dârâ (F.) [اراد] 1.sahip. 2.büyük hükümdar.
darabân (A.) [نﺎﺑﺮﺽ] 1.çarpıntı. 2.vuruş.
darabât (A.) [تﺎﺑﺮﺽ] 1.darbeler, vuruşlar.
90