OsmanliTurkcesiSozlugu

çâbük (F.) [ﮏﺑﺎچ] kıvrak, çevik, çabuk.
çâbükî (F.) [ ﯽﮑ ﺑﺎچ]
kıvraklık, çeviklik, çabukluk.
çâbükpâ (F.) [ﺎﭘ ﮏﺑﺎچ] ayağına çabuk.
çâbükrev (F.) [ور ﮏﺑﺎچ] hızlı giden.
çâbüksüvar (F.) [راﻮﺱ ﮏﺑﺎچ] usta binici.
çâder (F.) [ردﺎچ] 1.çadır. 2.örtü, kadınların giydiği örtü.
çâdernişin (F.) [ﻦﻴﺸﻥردﺎچ] göçebe, çadırda yaşayan.
çadır (F.) [ردﺎچ] 1.çadır. 2.örtü, kadınların giydiği örtü.
çağz (F.) [ﺰﻐچ] kurbağa.
çâh (F.) [ﻩﺎچ] 1.kuyu. 2.çukur.
çâk (F.) [کﺎچ] 1.yırtık. 2.yırtmaç.
çâk etmek yırtmak.
çâk olmak yırtılmak.
çâkâçâk (F.) [کﺎچﺎﮐﺎچ] kılıç şakırtısı.
çâker (F.) [ﺮﮐﺎچ] 1.kul. 2.hizmetkâr.
çâkerî (F.) [یﺮﮐﺎچ] 1.kulluk. 2.hizmetkârlık.
çâkûç (F.) [چﻮﮐﺎچ] çekiç.
çâlâk (F.) [کﻻﺎچ] çevik, kıvrak.
çâlâkî (F.) [ﯽﮐﻻﺎچ] çeviklik, kıvraklık.
çâlik (F.) [ﮏﻴﻝﺎچ] çelik çomak.
Ç
82