OsmanliTurkcesiSozlugu

cins (A.) [ﺲﻨﺝ] 1.tür. 2.soy.
cinsî (A.) [ﯽﺴﻨﺝ] cinsel.
cirm (A.) [مﺮﺝ] cismin kapladığı yer, hacim.
cism (A.) [ﻢﺴﺝ] 1.cisim, madde. 2.vücut, beden.
cismânî (A.) [ﯽﻥﺎﻤﺴﺝ] 1.cisim ile ilgili. 2.bedensel.
cismen (A.) [ﺎﻤﺴﺝ] bedenen.
cisr (A.) [ﺮﺴﺝ] köprü.
civan (F.) [ناﻮﺝ] genç.
civânân (F.) [نﺎﻥاﻮﺝ] gençler.
civanbaht (F.) [ﺖﺨﺑ ناﻮﺝ] talihli.
civânî (F.) [ﯽﻥاﻮﺝ] gençlik.
civânmerd (F.) [دﺮﻤﻥاﻮﺝ] 1.cömert. 2.soylu.
civâr (A.) [راﻮﺝ] yakın çevre.
cîve (F.) [ﻩﻮﻴﺝ] cıva.
cizye (A.) [ﻪیﺰﺝ] gayrimüslim vergisi.
cû (F.) [ﻮﺝ] 1.arayan. 2.arama.
cû (F.) [ﻮﺝ] çay, ırmak.
cû’ (A.) [شﻮﺝ] açlık.
cûce (F.) [ﻪﺝﻮﺝ] civciv.
cûd (A.) [دﻮﺝ] cömertlik.
cuğd (A.) [ﺪﻐﺝ] baykuş.
cûlâh (F.) [ﻩﻻﻮﺝ] 1.dokumacı. 2.çulha.
cum’a (A.) [ﻪﻌﻤﺝ] cuma.
78