OsmanliTurkcesiSozlugu

âcil (A.) [ﻞﺝﺎﻋ] acil.
âcilen (A.) [ﻼﺝﺎﻋ] derhal, acil olarak.
acîn (A.) [ﻦﻴﺠﻋ] macun, yoğurulmuş.
âciz (A.) [ﺰﺝﺎﻋ] 1.aciz. 2.ben.
âcizâne (A.-F.) [ﻪﻥاﺰﺝﺎﻋ] 1.acizce. 2.alçakgönüllüce.
âcizî (A.-F.) [یﺰﺝﺎﻋ] acizlik.
âciziyyet (A.) [ﺖیﺰﺝﺎﻋ] acizlik.
âcizleri (A.-T.) bendeniz, ben.
acûl (A.) [لﻮﺠﻋ] aceleci.
acûlâne (A.-F.) [ﻪﻥﻻﻮﺠﻋ] acele acele.
acûz (A.) [زﻮﺠﻋ] 1.kocakarı. 2.cadı.
acûze (A.) [ﻩزﻮﺠﻋ] 1.kocakarı. 2.cadı.
âcür (F.) [ﺮﺝﺁ] 1.tuğla. 2.kiremit.
acz (A.) [ﺰﺠﻋ] acizlik, çaresizlik, bir şey yapamama.
âdâb (A.) [بادﺁ] 1.edepler, terbiyeler. 2.yol yordam.
adalât (A.) [تﻼﻀﻋ] kaslar.
adale (A.) [ﻪﻠﻀﻋ]1.kas. 2.kaslar.
adâlet (A.) [ﺖﻝاﺪﻋ] adalet.
adaletkâr (A.-F.) [رﺎﮑﺘﻝاﺪﻋ] adil, adaletli.
âdât (A.) [تادﺎﻋ] âdetler, alışkanlıklar.
adâvet (A.) [تواﺪﻋ] düşmanlık.
adâvet etmek/eylemek düşmanlık gütmek.
add (A.) [ﺪﻋ] sayma, görme, değerlendirme, kabul etme.
7