OsmanliTurkcesiSozlugu

ülend (F.) [ﺪﻨﻠﺑ] 1.yüksek. 2.yüce.
bülendbâlâ (F.) [ﻻﺎﺑﺪﻨﻠﺑ] uzun boylu.
bülendpervâz (F.) [زاوﺮﭘﺪﻨﻠﺑ] 1.yükseklerden uçan. 2.şerefli.
bülheves (A.) [سﻮﻬﻝاﻮﺑ] maymun iştahlı.
bülûğ (A.) [غﻮﻠﺑ] erginlik.
bün (F.) [ﻦﺑ] 1.kök. 2.dip. 3.temel.
bünyâd (F.) [دﺎﻴﻨﺑ] 1.temel, kök. 2.yapı, bina.
bünye (A.) [ﻪﻴﻨﺑ] yapı.
bünyeviyat (A.) [تﺎیﻮﻴﻨﺑ] bünye ile ilgili bilim dalı, morfoloji.
bürdbâr (F.) [رﺎﺑدﺮﺑ] sabırlı.
bürde (A.) [ﻩدﺮﺑ] hırka.
bürhân (A.) [نﺎهﺮﺑ] kanıt.
bürîde (F.) [ﻩﺪیﺮﺑ] kesik.
bürka (A.) [ﻊﻗﺮﺑ] peçe.
bürnâ (F.) [ﺎﻥﺮﺑ] genç.
bürrân (F.) [ناﺮﺑ] keskin.
bürûdet (A.) [تدوﺮﺑ] soğukluk.
bürûz (A.) [زوﺮﺑ] ortaya çıkma.
büstân (F.) [نﺎﺘﺴﺑ] bahçe.
büşrâ (A.) [اﺮﺸﺑ] müjde.
büt (F.) [ﺖﺑ] put.
büthâne (F.) [ﻪﻥﺎﺧ ﺖﺑ] puthane.
bütperest (F.) [ﺖﺱﺮﭘ ﺖﺑ] putperest, puta tapan.
64