OsmanliTurkcesiSozlugu

undan mâada (T.-A.) [dan+m] bundan başka, bunun yanısıra.
bûr (F.) [رﻮﺑ] kumral.
burc (A.) [جﺮﺑ] 1.burç. 2.yıldız kümesi.
burhan (A.) [نﺎهﺮﺑ] kanıt, delil.
bûriya (F.) [ﺎیرﻮﺑ] hasır.
burûc (A.) [جوﺮﺑ] burçlar.
burûdet (A.) [تدوﺮﺑ] soğukluk.
bûs etmek öpmek.
bûse (F.) [ﻪﺱﻮﺑ] öpücük.
bûstân (F.) [نﺎﺘﺱﻮﺑ] bahçe.
bûte (F.) [ﻪﺕﻮﺑ] 1.çalı çırpı. 2.pota.
bûtimar (F.) [ رﺎﻤ ﻴﺕﻮﺑ]
balıkçıl, botimar.
butlân (A.) [نﻼﻄﺑ] 1.boşluk, anlamsızlık. 2.yalan.
butûn (A.) [نﻮﻄﺑ] 1.karınlar. 2.kuşaklar, nesiller.
bûy (F.) [یﻮﺑ] koku.
bûydâr (F.) [راﺪیﻮﺑ] kokulu.
bûzîne (F.) [ﻪﻨیزﻮﺑ] maymun.
bühtân (A.) [نﺎﺘﻬﺑ] iftira.
bühtân etmek iftira etmek.
bükâ (A.) [ءﺎﮑﺑ] ağlama.
bülaceb (A.) [ﺐﺠﻌﻝاﻮﺑ] şaşılacak şey.
büldân (A.) [ناﺪﻠﺑ] beldeler, diyarlar, ülkeler.
büleğâ (A.) [ءﺎﻐﻠﺑ] belagat sahipleri.
63