OsmanliTurkcesiSozlugu

îvezen (F.) [نز ﻩﻮﻴﺑ] dul kadın.
bîzâr (F.) [راﺰﻴﺑ] bıkmış, usanmış.
bîzâr olmak bıkmak, usanmak.
bizâtihi (A.) [ﻪﺕاﺬﺑ] kendiliğinden.
bizzarûre (A.) [ﻩروﺮﻀﻝﺎﺑ] zorunlu olarak.
bostân (F.) [نﺎﺘﺱﻮﺑ] bahçe.
bû (F.) [ﻮﺑ] koku.
bu’d (A.) [ﺪﻌﺑ] 1.uzaklık. 2.boyut.
bu’diyet (A.) [ﺖیﺪﻌﺑ] uzaklık, mesafe.
bûd (F.) [دﻮﺑ] varlık.
buğrâ (F.) [اﺮﻐﺑ] turna.
buhalâ (A.) [ﻼﺨﺑ] cimriler.
buhâr (A.) [رﺎﺨﺑ] buğu, buhar.
buhl (A.) [ﻞﺨﺑ] cimrilik.
buhrân (A.) [ناﺮﺤﺑ] bunalım, kriz.
buht (A.) [ﺖﻬﺑ] şaşkınlık.
buhûr (F.) [رﻮﺨﺑ] tütsü.
buhurdan (F.) [نادرﻮﺨﺑ] tütsülük, tütsü kabı.
buk’a (A.) [ﻪﻌﻘﺑ]1.yer, diyar. 2.ülke.
buk’avî (A.) [یﻮﻌﻘﺑ] yerel.
bûm (F.) [مﻮﺑ] 1.yer. 2.ülke.
bûm (F.) [مﻮﺑ] baykuş.
bûmehen (F.) [ﻦﻬﻡﻮﺑ] deprem.
62