OsmanliTurkcesiSozlugu

zıyâ’ (A.) [ ءﺎﻴﺽ ] çiftlikler.
zî (A.) [ یذ ] sahip.
zi’b (A.) [ ﺐﺋذ ] kurt.
zîbâyî (F.) [ ﯽیﺎﺒیز ] güzellik.
zîbâ (F.) [ ﺎﺒیز ] güzel.
zîbak (A.) [ ﻖﺒیز ] cıva.
zîc (A.) [ ﺞیز ] yıldız atlası.
zifâf (A.) [ فﺎﻓز ] gerdek.
zih (F.) [ ﻩز ] kiriş.
zîhayât (A.) [ تﺎﻴﺣ یذ ] canlı.
zihgîr (F.) [ ﺮﻴﮕهز ] okçu yüzüğü.
zihî (F.) [ ﯽهز ] ne güzel, bravo.
zihin (A.) [ ﻦهذ ] zihin.
zihn (A.) [ ﻦهذ ] zihin.
zihnen (A.) [ ﺎﻨهذ ] zihin yoluyla.
zihnî (A.) [ ﯽﻨهذ ] sihinsel.
zihniyyet (A.) [ ﺖﻴﻨهذ ] düşünce tarzı, anlayış.
zîk (A.) [ ﻖﻴﺽ ] darlık.
zîkıymet (A.) [ ﺖﻤ ﻴﻗ یذ ] değerli.
zikr (A.) [ ﺮﮐذ ] zikir, anma.
zikr etmek anmak.
zikr olunmak anılmak, zikredilmek.
zîkudret (A.) [ ترﺪﻗ یذ ] güçlü, kudretli.
531