OsmanliTurkcesiSozlugu

esende (F.) [ﻩﺪﻨﺴﺑ] yeterli.
beserüçeşm (F.) [ﻢﺸچ و ﺮﺴﺑ] başüstüne, başım gözüm üstüne.
besî (F.) [ﯽﺴﺑ] birçok.
besîm (A.) [ﻢﻴﺴﺑ] güleç.
beste (F.) [ﻪﺘﺴﺑ] 1.kapalı. 2.beste.
bestekâr (F.) [رﺎﮐ ﻪﺘﺴﺑ] besteci.
bestenigâr (F.) [ ر ﺎﮕﻥ ﻪﺘﺴﺑ]
Türk mûsikîsinde bir makam adı.
beşâret (A.) [ترﺎﺸﺑ] müjde.
beşer (A.) [ﺮﺸﺑ] 1.insan. 2.insanlık.
beşere (A.) [ﻩﺮﺸﺑ] deri, dış deri.
beşerî (A.) [یﺮﺸﺑ] insanlıkla ilgili, insanî.
beşeriyyât (A.) [تﺎیﺮﺸﺑ] antropoloji.
beşeriyyet (A.) [ﺖیﺮﺸﺑ] insanlık.
beşîr (A.) [ﺮﻴﺸﺑ] müjdeci.
beşûş (A.) [شﻮﺸﺑ] güleç.
beşûşâne (A.-F.) [ﻪﻥﺎﺵﻮﺸﺑ] güleryüzle.
betâet (A.) [ﺖﺋﺎﻄﺑ] ağırlık, yavaşlık.
beter (F.) [ﺮﺕﺪﺑ] daha kötü, beter, şiddetli.
bevl (A.) [لﻮﺑ] 1.idrar. 2.işeme.
bevlî (A.) [ﯽﻝﻮﺑ] idrar ile ilgili.
bevliyye (A.) [ﻪﻴﻝﻮﺑ] üroloji.
bevvâb (A.) [باﻮﺑ] kapıcı.
bevvâbîn (A.) [ﻦﻴﺑاﻮﺑ] kapıcılar.
53