OsmanliTurkcesiSozlugu

zâmin (A.) [ ﻦﻡﺎﺽ ] tazmin eden.
zamîr (A.) [ ﺮﻴﻤﺽ ] 1.gönül. 2.iç. 3.zamir, adıl.
zamm (A.) [ ﻢﺽ ] ekleme, arttırma.
zamm edilmek eklenmek, arttırılmak.
zamm etmek eklemek, arttırmak.
zamm olunmak eklenmek, ilave edilmek.
zamme (A.) [ ﻪﻤﺽ ] ötre.
zan (A.) [ ﻦﻇ ] zan, sanı.
zanbak (A.) [ ﻖﺒﻥز ] zambak.
zanîn (A.) [ ﻦﻴﻨﻇ ] zan altında bulunan.
zann (A.) [ ﻦﻇ ] zan, sanı.
zannedilmek sanılmak.
zannetmek sanmak.
zânû (F.) [ ﻮﻥاز ] diz.
zapt bk. zabt.
zapt edilmek ele geçirmek.
zapt etmek ele geçirmek.
zaptiye bk. zabtiyye
zâr (F.) [ راز ] 1.perişan, ağlayan, inleyen. 2.inilti.
zâr (F.) [ راز ] yer.
zâr etmek ağlayıp inlemek.
zâr olmak ağlayıp inlemek.
zarâfet (A.) [ ﺖﻓاﺮﻇ ] zariflik.
524