OsmanliTurkcesiSozlugu

erkemâl (F.-A.) [لﺎﻤﮐﺰﺑ] en iyi şekilde, mükemmel.
bermâh (F.) [ﻩﺎﻡﺮﺑ] matkap, burgu.
bermu’tâd (F.-A.) [دﺎﺘﻌﻡﺮﺑ] alışıldığı gibi, mutâd olduğu üzere.
bermûcib-i (F.-A.) [ﺐﺝﻮﻡﺮﺑ] uyarınca, gereğince.
bernâ (F.) [ﺎﻥﺮﺑ] genç.
berpâ (F.) [ﺎﭘﺮﺑ] ayakta.
berr (A.) [ﺮﺑ] 1.toprak. 2.kara. 3.kıta.
berrak (A.) [قاﺮﺑ] duru.
berren (A.) [اﺮﺑ] kara yolu ile.
berrî (A.) [یﺮﺑ] kara ile ilgili.
bersâbık (F.-A.) [ﻖﺑﺎﺱﺮﺑ] eskiden olduğu gibi.
bertaraf (F.-A.) [فﺮﻃﺮﺑ] 1.bir yana. 2.giderilmiş.
bertaraf etmek gidermek.
bertaraf olmak giderilmek.
berter (F.) [ﺮﺕﺮﺑ] daha üstün.
berterîn (F.) [ﻦیﺮﺕﺮﺑ] en üstün.
bervech-i (F.-A.) [ﻪﺝوﺮﺑ] gibi.
berzah (A.) [خزﺮﺑ] 1.cehennem. 2.dil, kara uzantısı. 3.sorun, dert.
berzger (F.) [ﺮﮔزﺮﺑ] çiftçi.
bes (F.) [ﺲﺑ] 1.yeterli. 2.çok.
besâ (F.) [ﺎﺴﺑ] nice.
besâtîn (A.) [ﻦﻴﺕﺎﺴﺑ] bahçeler.
besend (F.) [ﺪﻨﺴﺑ] yeterli.
52