OsmanliTurkcesiSozlugu

yâ (A.) [ ﺎی ] ey.
yâb (F.) [ بﺎی ] bulan.
yâbis (A.) [ ﺲﺑﺎی ] kuru.
yâd (F.) [ دﺎی ] 1.hatırlama. 2.gönül, hatır. 3.anı, hatıra.
yâd edilmek anılmak, hatırlanmak.
yâd etmek anmak, hatırlamak.
yâdgâr (F.) [ رﺎﮔدﺎی ] 1.anı. 2.hatıra.
yadigâr bk. yâdgâr.
yağmâ (F.) [ ﺎﻤﻐی ] talan, çapul.
yağma eylemek talan etmek, yağmalamak.
yağmâger (F.) [ ﺮﮔﺎﻤﻐی ] yağmacı.
yah (F.) [ ﺦی ] buz.
yahbeste (F.) [ ﻪﺘﺴﺑ ﺦی ] buzlanmış, donmuş.
yâhud (F.) [ دﻮﺧﺎی ] yahut.
yâis (A.) [ ﺲﺋﺎی ] umutsuz.
yakaza (A.) [ ﻪﻈﻘی ] uyanıklık.
yakîn (A.) [ ﻦﻴﻘی ] kesin bilgi.
yakînen (A.) [ ﺎﻨﻴﻘی ] kesin olarak.
yâkût (A.) [ تﻮﻗﺎی ] 1.yakut. 2.dudak.
Y
517