OsmanliTurkcesiSozlugu

erd (A.) [دﺮﺑ] soğuk.
berde (F.) [ﻩدﺮﺑ] köle.
berdevâm (F.-A.) [ماودﺮﺑ] sürekli, devam eden.
berdülacuz (A.) [زﻮﺠﻌﻝادﺮﺑ] kocakarı soğuğu.
bere (F.) [ﻩﺮﺑ] kuzu.
berehne (F.) [ﻪﻨهﺮﺑ] çıplak.
berekât (A.) [تﺎﮐﺮﺑ] bereketler.
bereket (A.) [ﺖﮐﺮﺑ] 1.bolluk. 2.uğur.
berevât (A.) [تاوﺮﺑ] beratlar.
berf (F.) [فﺮﺑ] kar.
berfîn (F.) [ﻦﻴﻓﺮﺑ] karlı.
berg (F.) [گﺮﺑ] yaprak.
bergüzâr (F.) [راﺬﮔﺮﺑ] hatıra, hediye, yadigâr.
berhâne (F.) [ﻪﻥﺎﺧﺮﺑ] harap vaziyetteki ev.
berhayât (F.-A.) [تﺎﻴﺣﺮﺑ] hayatta olan, sağ.
berhayât bulunmak yaşamak, hayatta olmak.
berhürdâr (F.) [رادرﻮﺧﺮﺑ] mutlu, muradına ermiş.
berî (A.) [یﺮﺑ] arınmış, temiz, uzak.
berîd (A.) [ﺪیﺮﺑ] 1.ulak. 2.postacı.
berîn (F.) [ﻦیﺮﺑ] yüksek, yüce.
berk (A.) [قﺮﺑ] şimşek.
berkarâr (F.-A.) [راﺮﻗﺮﺑ] yerinde duran, karar eden.
berkarâr olmak devam etmek, kalmak.
51