OsmanliTurkcesiSozlugu

vâpesin (F.) [ ﻦﻴﺴﭘاو ] sonuncu.
vâr (F.) [ راو ] gibi, benzer.
varak (A.) [ قرو ] 1.yaprak. 2.kağıt. 3.plaka.
varaka (A.) [ ﻪﻗرو ] 1.belge. 2.bir yaprak.
varakpâre (A.-F.) [ ﻩرﺎﭘ قرو ] 1.kağıt parçası. 2.pusula, not.
vâreste (F.) [ ﻪﺘﺱراو ] 1.kurtulmuş, rahat. 2.uzak.
vârî (F.) [ یراو ] gibi.
vârid (A.) [ دراو ] 1.gelen, ulaşan. 2.sözkonusu.
vâridât (A.) [ تادراو ] kazanç, gelir.
vâride (A.) [ ﻩدراو ] 1.gelen, ulaşan. 2.akla gelen.
vâris (A.) [ ثراو ] mirasçı.
varta (A.) [ ﻪﻃرو ] 1.uçurum. 2.tehlike.
vârûn (F.) [ نوراو ] ters, başaşağı.
vârûne (F.) [ ﻪﻥوراو ] ters, başaşağı.
vasat (A.) [ ﻂﺱو ] 1.orta. 2.ortalama.
vasatî (A.) [ ﯽﻄﺱو ] 1.ortalama. 2.orta.
vasf (A.) [ ﻒﺹو ] 1.nitelik, özellik. 2.övgü.
vâsıl (A.) [ ﻞﺹاو ] ulaşan, kavuşan, gelen.
vâsıl olmak ulaşmak, kavuşmak.
vâsıta (A.) [ ﻪﻄﺱاو ] 1.aracı. 2.araç, alet.
vâsi’ (A.) [ ﻊﺱاو ] 1.geniş. 2.yaygın. 3.kapsamlı. 4.enli. 5.bol.
vasiyyet (A.) [ ﺖﻴﺹو ] vasiyet.
vasiyyetnâme (A.-F.) [ ﻪﻡﺎﻥ ﺖﻴﺹو ] vasiyet mektubu.
509