OsmanliTurkcesiSozlugu

usûl (A.) [ لﻮﺹا ] 1.asıllar. 2.yöntem, yol yordam, metod.
usûlî (A.) [ ﯽﻝﻮﺹا ] metodik.
uşşâk (A.) [ قﺎﺸﻋ ] aşıklar.
utrûş (A.) [ شوﺮﻃا ] sağır.
utûfet (A.) [ ﺖﻓﻮﻄﻋ ] şefkat.
uyûb (A.) [ بﻮﻴﻋ ] kusurlar.
uyûn (A.) [ نﻮﻴﻋ ] gözler.
uzlet (A.) [ ﺖﻝﺰﻋ ] köşesine çekilme.
uzletgâh (A.-F.) [ ﻩﺎﮕﺘﻝﺰﻋ ] inziva yeri.
uzletgüzin (A.-F.) [ ﻦیﺰﮔ ﺖﻝﺰﻋ ] köşesine çekilen, münzevi.
uzletgüzin olmak köşesine çekilmek.
uzmâ (A.) [ ﯽﻤﻈﻋ ] büyük, çok büyük.
uzûbet (A.) [ ﺖﺑوﺬﻋ ] 1.tatlılık. 2.şirinlik, alımlılık.
uzûbet (A.) [ ﺖﺑوﺰﻋ ] bekarlık.
uzv (A.) [ ﻮﻀﻋ ] 1.organ. 2.üye.
uzvî (A.) [ یﻮﻀﻋ ] organik.
uzviyye (A.) [ ﻪیﻮﻀﻋ ] canlı, organik.
uzviyyet (A.) [ ﺖیﻮﻀﻋ ] canlı.
502