OsmanliTurkcesiSozlugu

umûmhâne (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﺧ مﻮﻤﻋ ] genelev.
umûmî (A.) [ ﯽﻡﻮﻤﻋ ] genel.
umûmîleşmek genelleşmek.
umûmiyyet (A.) [ ﺖﻴﻡﻮﻤﻋ ] genellik.
umûmiyyetle (A.-T.) genellikle.
umûr (A.) [ رﻮﻡا ] işler.
unf (A.) [ ﻒﻨﻋ ] sertlik, katılık, şiddet.
unfen (A.) [ ﺎﻔﻨﻋ ] sertçe, şiddet kullanarak, kabalıkla.
unfuvân (A.) [ ناﻮﻔﻨﻋ ] gençlik ödnemi.
unmûzec (A.) [ جذﻮﻤﻥا ] örnek.
unnâb (A.) [ بﺎﻨﻋ ] hünnap.
unsur (A.) [ ﺮﺼﻨﻋ ] 1.eleman.madde. 2.topluluk.
urefâ (A.) [ ﺎﻓﺮﻋ ] arifler.
urûc (A.) [ جوﺮﻋ ] yükselme, göklere ağma.
urûc etmek yükselmek, göklere ağmak.
urûk (A.) [ قوﺮﻋ ] 1.damarlar. 2.ırklar.
urve (A.) [ ﻩوﺮﻋ ] kulp.
uryân (A.) [ نﺎیﺮﻋ ] çıplak, üryan.
usâre (A.) [ ﻩرﺎﺼﻋ ] özsuyu.
usr (A.) [ ﺮﺴﻋ ] güçlük.
usret (A.) [ تﺮﺴﻋ ] güçlük, sıkıntı, zorluk.
ustûre (A.) [ ﻩرﻮﻄﺱا ] efsane, mitoloji.
ustûrevî (A.) [ یورﻮﻄﺱا ] efsanevî, mitolojik.
501