OsmanliTurkcesiSozlugu

tiryâkî (A.) [ ﯽﮐﺎیﺮﺕ ] 1.esrarkeş. 2.sigara tutkunu.
tis’a (A.) [ ﻪﻌﺴﺕ ] dokuz.
tis’în (A.) [ ﻦﻴﻌﺴﺕ ] doksan.
tîşe (F.) [ ﻪﺸﻴﺕ ] 1.keser. 2.balta.
tîz (F.) [ ﺰﻴﺕ ] 1.keskin. 2.sivri. 3.çabuk tez.
tîzâb (F.) [ باﺰﻴﺕ ] kezzap.
töhmet (A.) [ ﺖﻤﻬﺕ ] suç.
tu’me (A.) [ ﻪﻤﻌﻃ ] 1.yem. 2.yiyecek. 2.tat.
tûde (F.) [ ﻩدﻮﺕ ] yığın.
tufeylât (A.) [ تﻼﻴﻔﻃ ] parazitler.
tufeylî (A.) [ ﯽﻠﻴﻔﻃ ] parazit.
tufeyliyet (A.) [ ﺖﻴﻠﻴﻔﻃ ] parazitlik.
tuffah (A.) [ حﺎﻔﺕ ] elma.
tufû (F.) [ ﻮﻔﺕ ] 1.tükrük. 2.tüh!
tufûliyyet (A.) [ ﺖﻴﻝﻮﻔﻃ ] çocukluk.
tuğrâkeş (T.-F.) [ ﺶﮐاﺮﻐﻃ ] tuğracı.
tuğyân (A.) [ نﺎﻴ ﻐﻃ ] 1.taşkınlık, azgınlık. 2.taşkın.
tuhaf (A.) [ ﻒﺤﺕ ] 1.ilginç. 2.hediyeler. 3.gülünç.
tuhfe (A.) [ ﻪﻔﺤﺕ ] hediye.
tuhm (F.) [ ﻢﺨﺕ ] tohum.
tûl (A.) [ لﻮﻃ ] 1.uzunluk. 2.boylam.
tûlânî (A.) [ ﯽﻥﻻﻮﻃ ] uzunluğuna.
tullâb (A.) [ بﻼﻃ ] öğrenciler.
496