OsmanliTurkcesiSozlugu

tılâ (A.) [ عﻼﻃ ] yaldız.
tınab (A.) [ بﺎﻨﻃ ] sicim, çadır ipi.
tıraş (F.) [ شاﺮﺕ ] tıraş.
tıynet (A.) [ ﺖﻨﻴﻃ ] mizaç.
tıynetsiz (A.-T.) kötü mayalı, karaktersiz.
tîb (A.) [ ﺐﻴﻃ ] güzel koku.
ticârethâne (A.-F.) [ ﻪﻥﺎﺧ ترﺎﺠﺕ ] ticaret yapılan işyeri.
tîğ (F.) [ ﻎﻴﺕ ] kılıç.
tilâvet (A.) [ توﻼﺕ ] güzel Kur’ân okuma.
tilâvet etmek usûlüne göre Kur’ân okumak.
tilmîz (A.) [ ﺬﻴﻤﻠﺕ ] öğrenci.
tîmâr (F.) [ رﺎﻤﻴﺕ ] 1.bakım. 2.tımar.
tîmârhâne (F.) [ ﻪﻥﺎﺧر ﺎﻤﻴﺕ ] akıl hastanesi.
timsâh (A.) [ حﺎﺴﻤﺕ ] timsah.
timsâl (A.) [ لﺎﺜﻤﺕ ] 1.resim. 2.sembol.
timsâlî (A.) [ ﯽﻝﺎﺜﻤﺕ ] sembolik.
tîr (F.) [ ﺮﻴﺕ ] 1.ok. 2.sevgilinin kirpiği.
tîrâje (F.) [ ﻩژاﺮﻴﺕ ] gökkuşağı.
tîrdân (F.) [ نادﺮﻴﺕ ] okluk, sadak.
tîre (F.) [ ﻩﺮﻴﺕ ] 1.karanlık. 2.bulanık. 3.koyu.
tîrendâz (F.) [ زاﺪﻥاﺮﻴﺕ ] okçu.
tîrkeş (F.) [ ﺶﮐﺮﻴﺕ ] okluk, sadak.
tiryâk (A.) [ کﺎیﺮﺕ ] 1.panzehir. 2.afyon.
495