OsmanliTurkcesiSozlugu

tevlîd (A.) [ ﺪﻴﻝﻮﺕ ] 1.doğurtma, üretme. 2.meydana getirme.
tevlîd etmek 1.üretmek. 2.meydana getirmek.
tevsî etmek genişletmek.
tevsî’ (A.) [ ﻊﻴﺱﻮﺕ ] 1.genişletme. 2.genişletilme.
tevsî’ edilmek genişletilmek.
tevsîk (A.) [ ﻖﻴﺛﻮﺕ ] 1.belgeleme. 2sağlamlaştırma.
tevsîk edilmek belgelendirilmek.
tevsîk etmek belgelendirmek.
tevşîh (A.) [ ﺢﻴﺵﻮﺕ ] 1.süsleme. 2.çifte kafiye kullanma.
tevvâb (A.) [ باﻮﺕ ] 1.çok tövbe eden. 2.tövbe kabul eden Tanrı.
tevzî’ (A.) [ ﻊیزﻮﺕ ] dağıtım, dağıtma.
tevzî’ edilmek dağıtılmak.
tevzî’ etmek dağıtmak.
teyakkuz (A.) [ ﻆﻘﻴﺕ ] uyanıklık.
teyemmün (A.) [ ﻢﻤﻴﺕ ] uğur sayma.
tezâd (A.) [ دﺎﻀﺕ ] zıtlık, çelişki.
tezâhür (A.) [ ﺮهﺎﻈﺕ ] ortaya çıkma, belirme.
tezâhür etmek ortaya çıkmak, belirmek.
tezâhürât (A.) [ تاﺮهﺎﻈﺕ ] 1.ortaya çıkışlar, oluşlar. 2.destekler.
tezâyüd (A.) [ ﺪیاﺰﺕ ] artma, çoğalma.
tezâyüd etmek artmak, çoğalmak.
tezekkür (A.) [ ﺮﮐﺬﺕ ] ele alınma.
tezelzül (A.) [ لﺰﻝﺰﺕ ] sarsılma, sarsıntı.
493