OsmanliTurkcesiSozlugu

teşdîd (A.) [ ﺪیﺪﺸﺕ ] şiddetlendirme, arttırma, çoğaltma.
teşdîd etmek şiddetlendirmek.
teşebbüs (A.) [ ﺚﺒﺸﺕ ] girişim.
teşebbüs etmek girişmek, girişimde bulunmak.
teşebbüsât (A.) [ تﺎﺜﺒﺸﺕ ] girişimler.
teşeccür etmek ağaçlaşmak.
teşekkül (A.) [ ﻞﮑﺸﺕ ] oluşma, oluşum.
teşekkül etmek oluşmak.
teşekkürât (A.) [ تاﺮﮑﺸﺕ ] teşekkürler.
teşennüc (A.) [ ﺞﻨﺸﺕ ] kasılma, spazm.
teşerrüf (A.) [ فﺮﺸﺕ ] şereflenme.
teşerrüf etmek şereflenmek.
teşevvüş (A.) [ شﻮﺸﺕ ] karışıklık.
teşeyyu’ (A.) [ ﻊﻴﺸﺕ ] şiîlik.
teşfiye (A.) [ ﻪﻴﻔﺸﺕ ] şifa verme.
teşhîr (A.) [ ﺮﻴﻬﺸﺕ ] 1.meşhur etme. 2.sergileme. 3.sergilenme.
teşhîr edilmek sergilenmek.
teşhîr etmek sergilemek.
teşhîs (A.) [ ﺺﻴﺨﺸﺕ ] 1.ayırt etme. 2.kişilik kazandırma. 3.tanı.
teşhîs edilmek 1.ayırt edilmek. 2.tanı konulmak.
teşhîs etmek 1.ayırt etmek. 2.tanı koymak.
teşhîs olunmak. ayırt edilmek.
teşkîl (A.) [ ﻞﻴﮑﺸﺕ ] 1.şekillendirme, oluşturma. 2.kurma.
489