OsmanliTurkcesiSozlugu

tesellî (A.) [ ﯽﻠﺴﺕ ] avutma.
tesellî vermek avutmak.
tesellîkâr (A.-F.) [ رﺎﮐ ﯽﻠﺴﺕ ] avutan, teselli veren.
tesellüm (A.) [ ﻢﻠﺴﺕ ] teslim alma.
tesellüm etmek teslim almak.
teselsül (A.) [ ﻞﺴﻠﺴﺕ ] zincirleme.
tesettür (A.) [ ﺮﺘﺴﺕ ] örtünme.
teseyyüb (A.) [ ﺐﻴﺜﺕ ] dul kalma.
teshîl (A.) [ ﻞﻴﻬﺴﺕ ] kolaylaştırma.
teshîl etmek kolaylaştırmak.
teshîlât (A.) [ تﻼﻴﻬﺴﺕ ] kolaylıklar.
teshîr (A.) [ ﺮﻴﺨﺴﺕ ] ele geçirme.
teshîr (A.) [ ﺮﻴﺤﺴﺕ ] büyüleme.
teskîn (A.) [ ﻦﻴﮑﺴﺕ ] yatıştırma, sakinleştirme.
teskîn etmek yatıştırmak, sakinleştirmek.
teskîn olmak yatışmak, sakinleşmek.
teslîh (A.) [ ﺢﻴﻠﺴﺕ ] 1.silahlandırma. 2.silahlandırılma.
teslîh edilmek silahlandırılmak.
teslîh etmek silahlandırmak.
teslîm (A.) [ ﻢﻴﻠﺴﺕ ] 1.sahibine verme. 2.hakkını verme, doğrulama.
teslîs (A.) [ ﺚﻴﻠﺜﺕ ] üçleme.
tesmîm (A.) [ ﻢﻴﻤﺴﺕ ] 1.zehirleme. 2.zehirlenme.
tesmîm edilmek zehirlenmek.
487