OsmanliTurkcesiSozlugu

tenzîh (A.) [ ﻪیﺰﻨﺕ ] arındırma, uzak tutma, kusur kondurmama.
tenzîh etmek uzak tutmak, kusur kondurmamak.
tenzîl (A.) [ ﻞیﺰﻨﺕ ] 1.indirme. 2.indirim.
tenzîlât (A.) [ تﻼیﺰﻨﺕ ] indirim.
tenzîlât yapmak fiyat düşürmek, indirim yapmak.
ter (F.) [ ﺮﺕ ] 1.taze.. 2.ıslak.
ter’îb (A.) [ ﺐﻴﻋﺮﺕ ] korkutma.
terâfuk (A.) [ ﻖﻓاﺮﺕ ] yardımlaşma.
terâfuk etmek birbirine yardım etmek.
terahhum (A.) [ ﻢﺣﺮﺕ ] acıma, merhamet etme.
terahhum etmek acımak, merhamet etmek.
terahhum kılmak acımak, merhamet etmek.
terakkî (A.) [ ﯽﻗﺮﺕ ] ilerleme, gelişme.
terakkîperver (A.-F.) [ روﺮﭘ ﯽﻗﺮﺕ ] ilerleme yanlısı.
terakkiyât (A.) [ تﺎﻴﻗﺮﺕ ] ilerlemeler.
terâküm (A.) [ ﻢﮐاﺮﺕ ] birikim, birikme, yığılma.
terâküm etmek birikmek, yığılmak.
terâküm ettirmek biriktirmek.
terâne (F.) [ ﻪﻥاﺮﺕ ] 1.İran edebiyatına özgü rubai şekli. 2.makam, ahenk. 3.şarkı.
terâzû (F.) [ وزاﺮﺕ ] terazi.
terbî’ (A.) [ ﻊﻴﺑﺮﺕ ] 1.dörtleme. 2.dördün.
terbiye (A.) [ ﻪﻴﺑﺮﺕ ] 1.yetiştirme. 2.eğitim. 3.cezalandırma.
terbiyevî (A.) [ یﻮﻴﺑﺮﺕ ] eğitimsel.
482