OsmanliTurkcesiSozlugu

tenbîh edilmek 1.uyandırılmak. 2.uyarılmak, tembihlenmek.
tenbîh etmek uyarmak, tembihlemek.
tenbîhât (A.) [ تﺎﻬﻴﺒﻨﺕ ] uyarılar, tembihler.
tendürüst (F.) [ ﺖﺱرد ﻦﺕ ] sağlıklı, sağlam yapılı.
tene (F.) [ ﻪﻨﺕ ] gövde.
tenebbüh (A.) [ ﻪﺒﻨﺕ ] 1.uyanma. 2.uyarım.
tenebbüt (A.) [ ﺖﺒﻨﺕ ] bitme, yeşerme.
tenebbüt etmek bitmek, yeşermek.
teneffür (A.) [ ﺮﻔﻨﺕ ] nefret etme, iğrenme.
teneffür etmek nefret etmek, iğrenmek.
teneffüs (A.) [ ﺲﻔﻨﺕ ] 1.soluk alma.
teneffüs edilmek soluk alınmak.
teneffüs etmek soluk almak.
tenemmüv etmek serpilmek, gelişip büyümek.
tenevvü' (A.) [ عﻮﻨﺕ ] çeşitlilik.
tenevvür (A.) [ رﻮﻨﺕ ] aydınlanma.
tenevvür etmek aydınlanmak.
tenezzüh (A.) [ ﻩﺰﻨﺕ ] gezinti.
tenezzüh etmek gezinti yapmak, gezinmek.
tenezzül (A.) [ لﺰﻨﺕ ] 1.alçalma. 2.alçakgönüllülük.
tenezzülen (A.) [ ﻻﺰﻨﺕ ] alçakgönüllülükle.
teng (F.) [ ﮓﻨﺕ ] dar.
tengdest (F.) [ ﺖﺱد ﮓﻨﺕ ] elidarda, yoksul.
480