OsmanliTurkcesiSozlugu

teferru’ât (A.) [ تﺎﻋﺮﻔﺕ ] ayrıntılar.
teferrüc (A.) [ جﺮﻔﺕ ] gezinti.
teferrücgâh (A.-F.) [ ﻩﺎﮕﺝﺮﻔﺕ ] gezinti yeri.
teferrüd (A.) [ دﺮﻔﺕ ] 1.yalnızlık. 2.benzersizlik.
tefessüh (A.) [ ﺦﺴﻔﺕ ] çürüme, çürüyerek dağılma.
tefessüh etmek çürümek, çürüyerek dağılmak.
tefevvuh (A.) [ ﻩﻮﻔﺕ ] dile getirme.
tefevvuk (A.) [ قﻮﻔﺕ ] üstünlük.
tefhîm (A.) [ ﻢﻴﺨﻔﺕ ] yüceltme, ululama.
tefhîm (A.) [ ﻢﻴﻬﻔﺕ ] anlatma.
tefhîm etmek anlatmak.
tefrîh (A.) [ ﺢیﺮﻔﺕ ] ferahlık verme.
tefrîk (A.) [ ﻖیﺮﻔﺕ ] ayırma, ayırdetme.
tefrîk edilmek ayırılmak, ayırt edilmek.
tefrîk etmek ayırmak, ayırt etmek.
tefrîk olunmak ayrılmak.
tefrika (A.) [ ﻪﻗﺮﻔﺕ ] 1.bölücülük. 2.ayrılma. 3.bölüm bölüm yayınlama.
tefriş (A.) [ ﺶیﺮﻔﺕ ] döşeme.
tefriş edilmek döşenmek.
tefriş etmek döşemek.
tefrişat (A.) [ تﺎﺸیﺮﻔﺕ ] döşemeler.
tefrît (A.) [ ﻂیﺮﻔﺕ ] aşırılık.
tefsir (A.) [ ﺮﻴﺴﻔﺕ ] yorum.
469