OsmanliTurkcesiSozlugu

teessüf (A.) [ ﻒﺱﺄﺕ ] üzülme, hayıflanma.
teessüf etmek üzülmek, hayıflanmak.
teessür (A.) [ ﺮﺛﺄﺕ ] 1.üzülme, üzüntü. 2.etkilenme.
teessüs (A.) [ ﺲﺱﺄﺕ ] kurulma.
teessüs etmek kurulmak.
teeyyüd etmek pekişmek.
tefahhur (A.) [ ﺮﺨﻔﺕ ] şişinme, övünme.
tefahhus (A.) [ ﺺﺤﻔﺕ ] derinlemesine araştırma.
tefâhür (A.) [ ﺮﺧﺎﻔﺕ ] övünme.
tefakkud (A.) [ ﺪﻘﻔﺕ ] arkasını arayıp sorma.
tefâsîl (A.) [ ﻞﻴﺹﺎﻔﺕ ] ayrıntılar.
tefâsîr (A.) [ ﺮﻴﺱﺎﻔﺕ ] tefsirler, yorumlar.
tefâvüt (A.) [ توﺎﻔﺕ ] farklılık.
tefavvuk (A.) [ قﻮﻔﺕ ] üstünlük.
tefazzul (A.) [ ﻞﻀﻔﺕ ] üstünlük taslama.
tefe’ül (A.) [ لﺄﻔﺕ ] 1.fal açma. 2.hayra yorma, uğur sayma.
tefe’ül etmek 1.fal açmak. 2.hayra yormak, uğur saymak.
tefehhüm (A.) [ ﻢﻬﻔﺕ ] anlama.
tefehhüm etmek anlamak, farkına varmak.
tefekkür (A.) [ ﺮﮑﻔﺕ ] düşünme, kafa yorma.
tefekkür etmek düşünmek, kafa yormak.
tefekkürât (A.) [ تاﺮﮑﻔﺕ ] düşünmeler, düşünceler.
tefelsüf (A.) [ ﻒﺴ ﻠﻔﺕ ] felsefe yapma.
468