OsmanliTurkcesiSozlugu

tecevvüf (A.) [ فﻮﺠﺕ ] kofluk.
tecezzî (A.) [ یﺰﺠﺕ ] bölünme, parçalanma, ayrışma.
techîl (A.) [ ﻞﻴﻬﺠﺕ ] bilgisizliğini çıkarma.
techîz (A.) [ ﺰﻴﻬﺠﺕ ] donatım.
techîz edilmek donatılmak.
techîz etmek donatmak.
techîzât (A.) [ تاﺰﻴﻬﺠﺕ ] donatım.
tecnîs (A.) [ ﺲﻴﻨﺠﺕ ] cinas yapma, iki anlamlı söz kullanma.
tecribe (A.) [ ﻪﺑﺮﺠﺕ ] 1.deneme, sınama. 2.deneyim.
tecribî (A.) [ ﯽﺑﺮﺠﺕ ] deneysel, tecrübî.
tecrîd (A.) [ ﺪیﺮﺠﺕ ] soyutlama.
tecrîd edilmek soyutlanmak.
tecrîd etmek soyutlamak.
tecrîden (A.) [ اﺪیﺮﺠﺕ ] soyutlayarak.
tecrübe (A.) [ ﻪﺑﺮﺠﺕ ] 1.deneme, sınama. 2.deneyim.
tecrübe edilmek denenmek, sınanmak.
tecrübe etmek denemek, sınamak.
tecvîd (A.) [ ﺪیﻮﺠﺕ ] Kur’ân’ı usûlüne göre okuma.
tecvîz (A.) [ ﺰیﻮﺠﺕ ] 1.uygun görme. 2.izin verme.
teczie (A.) [ ﻪﺋﺰﺠﺕ ] parçalara ayırma, bölme.
teczîr (A.) [ ﺮیﺬﺠﺕ ] karekök alma.
tecziye (A.) [ ﻪیﺰﺠﺕ ] cezalandırma.
tecziye edilmek cezalandırılmak.
465