OsmanliTurkcesiSozlugu

tebeddül (A.) [ لﺪﺒﺕ ] değişim.
tebeddül etmek değişmek.
tebeddülât (A.) [ تﻻﺪﺒﺕ ] değişimler, değişiklikler.
tebellüğ (A.) [ ﻎﻠﺒﺕ ] alma.
tebellüğ etmek bizzat almak.
teber (F.) [ ﺮﺒﺕ ] balta.
teberdâr (F.) [ رادﺮﺒﺕ ] baltacı.
teberrâ (A.) [ اﺮﺒﺕ ] uzak durma.
teberru (A.) [ عﺮﺒﺕ ] bağış.
teberruan (A.) [ ﺎﻋﺮﺒﺕ ] bağışlayarak.
teberruât (A.) [ تﺎﻋﺮﺒﺕ ] bağışlar.
teberrüd (A.) [ دﺮﺒﺕ ] soğuma.
teberrüd etmek soğumak.
teberrük (A.) [ کﺮﺒﺕ ] mübarek görme, kutlu sayma.
teberrüken (A.) [ ﺎﮐﺮﺒﺕ ] mübarek görerek,uğur sayarak.
teberzin (F.) [ ﻦیزﺮﺒﺕ ] savaş baltası.
tebessüm (A.) [ ﻢﺴﺒﺕ ] gülümseme.
tebessüm etmek gülümsemek.
tebettül (A.) [ ﻞﺘﺒﺕ ] köşesine çekilme.
tebettül etmek köşesine çekilmek.
tebevvül (A.) [ لﻮﺒﺕ ] idrar yapma, işeme.
tebeyyün (A.) [ ﻦﻴﺒﺕ ] ortaya çıkma, anlaşılma.
tebeyyün etmek ortaya çıkmak, anlaşılmak.
462