OsmanliTurkcesiSozlugu

te’hîr edilmek geciktirilmek.
te’hîr etmek geciktirmek.
te’kîd (A.) [ ﺪﻴﮐﺄﺕ ] pekiştirme, sağlamlaştırma.
te’kîd etmek 1.pekiştirmek, sağlamlaştırmak. 2.önceki yazıyı tekrarlamak.
te’lîf (A.) [ ﻒﻴﻝﺄﺕ ] 1.yanyana getirme, alıştırma. 2.kaleme alma, yazma.
te’lîf edilmek 1.bir araya getirilmek, birleştirilmek. 2.kaleme alınmak, yazılmak.
te’lîf etmek 1.bir araya getirmek. 2.kaleme almak, yazmak.
te’lîf olunmak 1.bir araya getirilmek, birleştirilmek. 2.kaleme alınmak.
te’lîfât (A.) [ تﺎﻔﻴﻝﺄﺕ ] kaleme alınmış eserler.
te’lifbîn (A.-F.) [ ﻦﻴﺑ ﻒﻴﻝﺄﺕ ] uzlaştırıcı, birleşirici.
te’lîfkerde (F.) [ ﻩدﺮﮐ ﻒﻴﻝﺄﺕ ] biri tarafından kaleme alınmış.
te’nîs (A.) [ ﺲﻴﻥﺄﺕ ] alıştırma.
te’sîr (A.) [ ﺮﻴﺛﺄﺕ ] 1.iz bırakma. 2.etkileme. 3.etki.
te’sîrât (A.) [ تاﺮﻴﺛﺄﺕ ] etkiler.
te’sîs (A.) [ ﺲﻴﺱﺄﺕ ] 1.kurma. 2.temel atma. 3.kuruluş.
te’sîs edilmek kurulmak.
te’sîs etmek kurmak.
te’sîsât (A.) [ تﺎﺴﻴﺱﺄﺕ ] 1.kuruluşlar. 2.düzenek.
te’vîl (A.) [ ﻞیوﺄﺕ ] başka bir yorum getirme.
te’vîl etmek başka bir yorum getirmek.
te’yîd (A.) [ ﺪﻴیﺄﺕ ] pekiştirme.
te’yîd edilmek pekiştirilmek.
te’yîd etmek pekiştirmek.
459