OsmanliTurkcesiSozlugu

tanzîm (A.) [ ﻢﻴﻈﻨﺕ ] düzenleme, tertipleme.
tanzim edilmek düzenlenmek, tertip edilmek.
tanzim etmek düzenlemek, tertip etmek.
tanzîr (A.) [ ﺮﻴﻈﻨﺕ ] 1.benzetme. 2.nazire yazma.
tanzîr edilmek 1.benzetilmek. 2.nazire yazılmak.
tanzîr etmek 1.benzetmek. 2.nazire yazmak.
târ (F.) [ رﺎﺕ ] 1.tel. 2.saç teli. 3.enstrüman teli. 3.karanlık. 4.tepe. 5.karanlık.
târ olmak kararmak.
tarab (A.) [ بﺮﻃ ] şenlik, neşelenme.
tarabengîz (A.-F.) [ ﺰﻴﮕﻥا بﺮﻃ ] neşe veren.
tarabgâh (A.-F.) [ ﻩﺎﮕﺑﺮﻃ ] neşelenme yeri, eğlence yeri.
târâc (F.) [ جارﺎﺕ ] yağma.
taraf (A.) [ فﺮﻃ ] 1.yön. 2.ülke. 3.muhatap iki kişiden her biri. 4.yer.
tarafdâr (A.-F.) [ راﺪﻓﺮﻃ ] yandaş.
tarafdârân (A.-F.) [ ناراﺪﻓﺮﻃ ] yandaşlar, taraftarlar.
tarafdârî (A.-F.) [ یراﺪﻓﺮﻃ ] yandaşlık.
tarafeyn (A.) [ ﻦﻴﻓﺮﻃ ] iki taraf.
tarafgîr (A.) [ ﺮﻴﮕﻓﺮﻃ ] yan tutan, yandaş.
tarafgîrlik etmek yan tutmak, taraf tutmak.
tarassud (A.) [ ﺪﺹﺮﺕ ] gözleme.
tarassud edilmek gözlenmek.
tarassud etmek gözlemek.
tarâvet (A.) [ تواﺮﻃ ] tazelik.
452