OsmanliTurkcesiSozlugu

tahrîbkâr (A.-F.) [ رﺎﮑﺒیﺮﺨﺕ ] tahrip edici, yıkıcı, bozucu.
tahrîf (A.) [ ﻒیﺮﺤﺕ ] üstünde kalem oynatarak bozma, asıl anlamını bozma.
tahrîfat (A.) [ تﺎﻔیﺮﺤﺕ ] anlamından uzaklaştıracak şekilde üstünde kalem
oynatmalar.
tahrîk (A.) [ ﮏیﺮﺤﺕ ] 1.hareket ettirme, oynatma. 2.kışkırtma.
tahrîkâmiz (A.-F.) [ ﺰﻴﻡﺁ ﮏیﺮﺤﺕ ] tahrik edici, kışkırtıcı.
tahrim (A.) [ ﻢیﺮﺤﺕ ] 1.yasaklama. 2.yasaklanma.
tahrir (A.) [ ﺮیﺮﺤﺕ ] 1.yazma. 2.yazılma. 3.kitap yazma. 4.serbest bırakma.
tahrîr edilmek yazılmak.
tahrîr etmek yazmak.
tahrîr ettirilmek yazdırılmak.
tahrîrî (A.) [ یﺮیﺮﺤﺕ ] yazılı.
tahris (A.) [ ﺺیﺮﺤﺕ ] hırslandırma.
tahrîs etmek hırslandırmak.
tahriş (A.) [ ﺶیﺮﺨﺕ ] tırmalama, kazıma.
tahriş etmek tırmalamak.
tahsil (A.) [ ﻞﻴﺼﺤﺕ ] 1.elde etme. 2.öğrenim.
tahsîlat (A.) [ تﻼﻴﺼﺤﺕ ] para ve vergi toplama.
tahsildar (A.-F.) [ راﺪﻠﻴﺼﺤﺕ ] vergi memuru.
tahsin (A.) [ ﻦﻴﺴﺤﺕ ] beğenme, güzel bulma, takdir etme.
tahsis (A.) [ ﺺﻴﺼﺨﺕ ] özgü kılma, ayırma.
tahsis edilmek ayırılmak.
tahsis etmek ayırmak.
446