OsmanliTurkcesiSozlugu

taciz etmek rahatsız etmek.
tâcser (A.-F.) [ ﺮﺴﺝﺎﺕ ] baştacı.
tâcver (A.-F.) [ رﻮﺝﺎﺕ ] taçlı, taç sahibi, padişah.
tadâd (A.) [ داﺪﻌﺕ ] 1.sayı. 2.sayma.
tafazzul (A.) [ ﻞﻀﻔﺕ ] bilgiçlik taslama.
tafra (A.) [ ﻩﺮﻔﻃ ] atıp tutma.
tafrafurûş (A.-F.) [ شوﺮﻓ ﻩﺪﻔﻃ ] atıp tutan.
tafrafurûşluk (A.-F.-T.) atıp tutma.
tafsil (A.) [ ﻞﻴﺼ ﻔﺕ ] ayrıntılı açıklama.
tafsilât (A.) [ تﻼﻴﺼﻔﺕ ] 1.ayrıntılı açıklama. 2.ayrıntı.
tafsilât vermek ayrıntılı açıklamada bulunmak.
tafsilâtıyla (A.-T.) bütün ayrıntılarıyla.
tafsilatlı (A.-T.) ayrıntılı.
tafsîlen (A.) [ ﻼﻴﺼﻔﺕ ] ayrıntılı olarak.
tagaddî (A.) [ یﺪﻐﺕ ] beslenme.
tagaddî etmek beslenmek.
tagallüb (A.) [ ﺐﻠﻐﺕ ] zorbalık.
tagannî (A.) [ ﯽﻨﻐﺕ ] 1.zenginlik. 2.makamına göre şarkı söyleme.
tagannî etmek şarkı söylemek.
tagayyür (A.) [ ﺮﻴﻐﺕ ] değişme, başkalaşma.
tagazzî (A.) [ یﺬﻐﺕ ] beslenme.
tagazzî etmek beslenmek.
tağdiye (A.) [ ﻪیﺬﻐﺕ ] besleme.
441