OsmanliTurkcesiSozlugu

asar (A.) [ﺮﺼﺑ] 1.görme. 2.görme yetisi.
basîret (A.) [تﺮﻴﺼﺑ] görüş, ileriyi görme gücü.
basît (A.) [ﻂﻴﺴﺑ] 1.sade. 2.kolay.
bast (A.) [ﻂﺴﺑ] yayma.
batâet (A.) [ﺖﺋﺎﻄﺑ] ağırlık, yavaşlık.
bâtakrîr (F.-A.) [ﺮیﺮﻘﺕﺎﺑ] rapor halinde.
bâtıl (A.) [ﻞﻃﺎﺑ] 1.hükümsüz. 2.boş.
batın (A.) [ﻦﻄﺑ] 1.karın. 2.kuşak, nesil.
bâtınen (A.) [ﺎﻨﻃﺎﺑ] işin iç yüzünde.
batî (A.) [ﯽﻄﺑ] ağır, yavaş.
batn (A.) [ﻦﻄﺑ] 1.karın. 2.kuşak, nesil.
batt (A.) [ﻂﺑ] kaz.
battal (A.) [لﺎﻄﺑ] 1.yiğit. 2.köhnemiş. 3.hantal.
bâvekar (F.-A.) [رﺎﻗوﺎﺑ] ağırbaşlı.
bâyi (A.) [ﻊیﺎﺑ] satıcı.
bayrakdâr (A.-F.) [راﺪﻗﺪﻴﺑ] bayraktar, sancaktar.
baytâr (A.) [رﺎﻄﻴﺑ] veteriner.
bâz (F.) [زﺎﺑ] 1.tekrar. 2.açık. 3.doğan.
bazargâh (F.) [ﻩﺎﮔرازﺎﺑ] pazar yeri.
bazen (A.) [ﺎﻀﻌﺑ] kimi zaman
bazı (A.) [ﺾﻌﺑ] kimi.
bâzî (F.) [یزﺎﺑ] oyun.
bâzîçe (F.) [ﻪﭽیزﺎﺑ] oyuncak.
44