OsmanliTurkcesiSozlugu

taammüm (A.) [ ﻢﻤﻌﺕ ] genelleşme, yayılma.
taammüm etmek genelleşmek, yayılmak.
taannüd (A.) [ ﺪﻨﻌﺕ ] inat etme.
taannüd etmek inat etmek.
taarruz (A.) [ ضﺮﻌﺕ ] 1.saldırı. 2.sataşma.
taarrüb (A.) [ بﺮﻌﺕ ] araplaşma.
taassub (A.) [ ﺐﺼﻌﺕ ] 1.fanatiklik, katı yandaşlık. 2.yobazlık.
taassubkâr (A.-F.) [ رﺎﮑﺒﺼﻌﺕ ] fanatik, mutaassıp.
taassubkârî (A.-F.) [ یرﺎﮑﺒﺼﻌﺕ ] fanatiklik, mutaassıplık, taassup.
taassür (A.) [ ﺮﺴﻌﺕ ] güçleşme.
taaşşuk (A.) [ ﻖﺸﻌﺕ ] aşık olma.
tâat (A.) [ ﺖﻋﺎﻃ ] 1.ibadet. 2.itaat.
tâat kılmak ibadet etmek.
taavvuk (A.) [ قﻮﻌﺕ ] gecikme, oyalanma.
taayYün (A.) [ ﻦﻴﻌﺕ ] ortaya çıkma, belirme.
taayYüş (A.) [ ﺶﻴﻌﺕ ] yaşama.
taayYüş etmek yaşamak.
taazzuv (A.) [ ﻮﻀﻌﺕ ] şekillenme, biçim alma, organ oluşturma.
tâb (F.) [ بﺎﺕ ] 1.güç. 2.sıcaklık. 3.parlaklık. 4.kıvrım. 5.eğen, büken.
6.aydınlatan.
tab’ (A.) [ ﻊﺒﻃ ] 1.huy. 2.basım, baskı.
tab’ edilmek basılmak.
tab’ etmek basmak.
438