OsmanliTurkcesiSozlugu

şahâdetname (A.-F.) [ ﻪﻡﺎﻥ تدﺎﻬﺵ ] diploma.
şâhân (F.) [ نﺎهﺎﺵ ] şahlar.
şâhâne (F.) [ ﻪﻥﺎهﺎﺵ ] 1.şahlara yakışır. 2.şahlarla ilgili.
şahbal (F.) [ لﺎﺒهﺎﺵ ] kanattaki en uzun tüy.
şâhenşâh (F.) [ ﻩﺎﺸﻨهﺎﺵ ] şahlar şahı.
şâheser (F.-A.) [ ﺮﺛا ﻩﺎﺵ ] üstün nitelikli eser.
şâhî (F.) [ ﯽهﺎﺵ ] şahlık.
şâhid (A.) [ ﺪهﺎﺵ ] 1.tanık. 2.güzel. 3.sevgili.
şâhika (A.) [ ﻪﻘهﺎﺵ ] doruk.
şahin (F.) [ ﻦﻴهﺎﺵ ] şahin.
şâhkâr (F.) [ رﺎﮑهﺎﺵ ] şaheser, başyapıt.
şahne (A.) [ ﻪﻨﺤﺵ ] güvenlik görevlisi, polis.
şâhnişin (F.) [ ﻦﻴﺸﻨهﺎﺵ ] cumba.
şâhrah (F.) [ ﻩاﺮهﺎﺵ ] anayol.
şâhreg (F.) [ گﺮهﺎﺵ ] atardamar.
şahs (A.) [ ﺺﺨﺵ ] kişi, şahıs.
şâhsâr (F.) [ رﺎﺴﺧﺎﺵ ] çalılık.
şahsen (A.) [ ﺎﺼﺨﺵ ] bizzet, kendisi.
şahsî (A.) [ ﯽﺼﺨﺵ ] kişisel.
şahsiyet (A.) [ ﺖﻴﺼﺨ ﺵ ] kişilik.
şahsüvar (F.) [ راﻮﺱ ﻩﺎﺵ ] usta binici.
şahvar (F.) [ راﻮهﺎﺵ ] 1.şah gibi. 2.büyük inci.
şâhzade (F.) [ ﻩداﺰهﺎﺵ ] şehzade.
416